En toun ik wol goan stoan
kwammen de krummels overaal vandoan.
Ut mien snorre en mien kruus,
rond mien navvel en deur t haalve huus.
Tussen de tonen en op mien stoule,
man man, wat ain boudel.…
Of had ik al de krummels maar,
Die moeder weg moest vegen,
Dan was het arme diertje klaar
en stond ik niet verlegen! -
Och, Moeder! Help mij uit de nood...
En 'k zal het nooit vergeten,
Dat ook geen krummeltje van brood
Mag worden weggesmeten.…