oneffenheden
legt de maat
haar treden
naar schoonheid
jouw handen
kunnen helen met
warmte en kracht
zodat unieke pracht
zich weer kan delen
geen ongewenste
buitenbeentjes meer
die hun leven
verklarend slijten omdat
anderen steeds kijken
jouw rituelen
richten zich naar
binnen omdat daar de
uitstraling zal beginnen van
het nieuwe lichaamsbeeld…
Lichaam,
Dankjewel.
Ik heb je laten vallen,
Samen zijn we opgestaan.
Lichaam dankjewel,
Ik heb je bedrogen,
Tegen je gelogen.
Jij liet me de waarheid zien.
Dankjewel,
Voor herstellen keer op keer.
Ik heb je pijn gedaan,
Maar jij heelt alle wonden.
Lichaam,
Dankjewel.
Toen liever zonder jou,
Nu lief ik jou het meest.…
Nu ik een man van bijna vijftig ben,
En ’s ochtends ik mij naakt sta af te drogen,
Dan sla ik soms de handen voor de ogen,
Een dikzak? Nee, maar ook geen ranke den.
Toch roep ik, vol met rimpels, grijs en kaal:
“Lang leve, ’t Onbereikbaar Ideaal!”…