inloggen

Alle inzendingen over lotussen

6 resultaten.

Sorteren op:

Glimlach van het Avondland

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 32
Bloesem in wolken, lotussen aan de hemel, verdiepen de Melkweg. Purperen druppels traditionele horizon, de aarde geurt op. In meditatie vertaalt in een oogopslag innerlijke schoonheid. Rode klaprozen geanimeerde Geisha’s rouge aan de bron.…
Pama23 mei 2019Lees meer…

De Lotus en de roos

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 291
Nachten vloeien rond het huis en door vensters je slaapkamer in. Vergeten blad, kleeft op een verlaten pad, dromen maakt het glad. Rode kruiwagens, vernist door regenwater torsen bloesems. Bij gevaar, kruipt de krab alleen maar weg, hij is geen lafaard. Door de wind gestuwd, schaatsen pluizen over gestold water. Ochtendzon…
pama2 februari 2009Lees meer…

Glimlach van het avondland 2 ( zen)

netgedicht
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 325
Weidse grasvlakten, lotussen aan de hemel, verdiept de melkweg. Blauwe regens aan de verre horizon, valt zonder druppels. Veel schapenwolken hemel vol verwachtingen, waar is de herder? In meditatie dwalen verholen blikken naar werelds schoonheid. Rode klaprozen bloeden als ze rijpen, rouge op gezichten.…
pama26 mei 2010Lees meer…

Karma

hartenkreet
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 916
De Boeddha zit op een hoefblad Hij draagt een juweel Een licht gesplitst in drie sprankels Een meervoudig kasteel: Zijn les en vlottend lijf en zij Die in een spoor van lotussen lopen Voorbij de stapstenen vol mos Hij verheft de geest tot een gasbel Die opwelt uit het moeras van de schemerlach Waar makkers naar medeleven streven Zoiets…
Wim Veen25 augustus 2005Lees meer…

Ruiker van suiker

netgedicht
2.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 1.692
De dagen vallen over wilde lotussen, de zon scheen wit, was gastvrij, zoals jij, maar de muzen ontweken mij, om in trage tred te naderenden met de lange schaduw aan hun zij, met boeketten van in sneeuw gedoopte loten, viel als basterdsuiker uit heldere sterren van je groene ogen, geplukte ruikers uit je haar verstrooid, het kristallen…
pama2 juni 2009Lees meer…

De verwelkte lente

netgedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 356
Mijn lippen openen als lotussen en kussen de dauw op je ogen Waar droeve herinneringen de ruimte tussen ons vullen is geen plaats voor nog een dag langer “ Samen... “, fluister ik, maar jij schudt je hoofd mistroostig en staart eindeloos naar de hemel alsof daar het antwoord te vinden is In een kortstondig ogenblik verdrijft jouw…