Alle inzendingen over madelieven

Kan nog steeds niet wennen, getijden gaan vluchtig, ik vermijd dat ik hang aan een onvoltooide tijd, waar meisjes onbetaalbare kransen halen uit de lentezon, getooid met gekleurde linten, geschetste aquarellen van hun vragen, waarin schuld en schande is ontlast,toch zullen dragen, de kleine danseressen op de spitzen, stelen dansend madelieven…

Blonde hoofden, bleek gelaat op ziel en hart gericht, waaraan de dromen kleven, ver uitzicht, waadt ze door de tranen heen, benen getooid in zwart brokaat, handen in afzwerend gebaar, met madelieven in het natte haar, kleur op wang en lippen waaraan geen regenboog kan tippen, ogend vurig in gestolen blikken, om zich in de dubbele…

." Maar, zo ik voor mijn venster zit en werk, En, in de lijst van 't raam mij veld en zwerk Verrukken door hun machtig schilderij, - De madelieven flikkren in de wei, Zwaluwen slieren arabesken snel Van wolk naar wolk, uiteen vouwt de kapel 't Mystiek wonder van zijn tekenschrift, Met diamant, op saffier gegrift, - Dan beeft mijn vinger…

De madelieven en violen, De vissen in de zilvervliet, En ‘t blonde meisje uit de molen, Die werden vaak door mij bespied. Zo zoet als ‘t meisje was geen suiker, Als zij tot mij haar stem verhief, Als zij me dankte voor een ruiker, En zeide : Vriend, ik heb u lief.…

Daar strompelt de dame op naakte zolen madelieven in het haar gespeld en ze wenkt en wijst naar de ruit, naar de verre molen, waar de helden spelen tussen het koren.…

Omarm mij monnik en zet een krans van madelieven op mijn hoofd. Ik ben een man die de weg kwijt is. Mijn gezicht is van raadselachtig fluoriserend paarlemoer. Ik ben tegen iedereen kuis . Behalve met mij zelf. Ik ben een arme krab. Ik kan amper dansen op mijn rozerode voeten vol zwellingen en vochtophopingen.…