in de weerspiegeling
van het water
zie ik kristalhelder
mijn meisjesdroom
voorbij drijven
prima ballerina
in het Zwanenmeer
koorddanseres op
ragfijn algenkoord
een schipper vaart
onverbiddelijk naderbij
de golven maken
een abrupt einde
aan deze dagillusie
het is plotseling
ontnuchterend
echt voorbij
net zoals
mijn meisjesjaren…
ik treed uit je ogen
en ga wat dichter
naar de verte
elke stap opent
de einder waar
schreeuwende vogels
beuken tegen de branding
van barstend zelfbedrog
wanneer dagen korten
en zich losrukken
van wat ooit vleugels waren
over een vlakke zee
van meisjesjaren
die ik meedroeg
op mijn heupen
voor jij in mijn tepels beet
en het naïeve…
ik vertilde me
mijn lange leven
aan wat de liefde is
of liever nog: dat wat ik dacht
dat hij zou moeten zijn
tot mijn verdriet
ging in mijn meisjesjaren
de lichtheid al mijn hart voorbij
want niets was slechter
dan riskant te leven
en hachelijk was het
later toen ik ouder werd
om de liefde niet
heel serieus te nemen
of
erger nog…
425
Bezig met laden