Een moederkloek uit Ameland
Redde al haar kuikens bij een binnenbrand.
De burgemeester als autoriteit
Noemde dit als voorbeeld van een feit
Van grootse kloekmoedigheid.
Voor het redden van het nageslacht
Wordt geen inspanning te groot geacht.…
Ma droeg een lege fles naar de kelder
Wijn van een gezegend jaar
Glipt uit haar losse greep
Ze tast naar het hoofd
Hoe bestaat het?
Gehurkt in een dode hoek verstop ik me
Ze lijkt aan de trapleuning vastgelijmd
Haar lippen als met bijenwas verzegeld
Kloven van de droogte
En net daar
Aan haar stramme voeten
Lagen vergeelde najaarswensen…
Als je er na drie uur komt
is de pan al bijna leeg
Want wat wil je met zo'n gezin
die eten die soeppan heel gauw leeg
Soms bewaart zij voor mij een kopje
want ik ben haar grootste fan
ze kent haar pappenheimers goed
En is een echte moederkloek...…
Je hebt mensen die toch alles durven
Neem nou eens die stoutmoedige moeder
Ze was consequent haar dochters hoeder
Ze namen haar genadeloos bij de lurven
Dochterlief kon het huis niet uit
Zo ging mama voor haar zoete spruit
stel je voor, 1 keer per week rond de noen
zomaar voor 45 € boodschappen doen
Sommigen willen het echt niet snappen…
oh mocht het leven altijd geuren
naar mahonia en zoete wijn
zo zittend in de zonneschijn
ik zou nooit meer ergens over zeuren
wat chips muziek en een goed boek
twee wespen die mij totaal niet storen
ik kom tot rust voel mij als herboren
voor eventjes geen moederkloek
de klok tikt verder op weg naar vier
dan druppelt iedereen naar binnen…
hoek wacht om dan toe te slaan
Het prest je om jezelf te laten gaan
Het wist je uit, maakt daarmee goede sier
Het zorgt, het zoogt, het regelt, is koetsier
Van kinderwagen, bakfiets, komt eraan
Gestormd bij ieder pijntje, elke traan
Het troost bij dokter, boeman en barbier
Zo heeft verdachte het althans ervaren
Ze was vijf jaren lang een moederkloek…
van haar mond
staat zij dag en nacht klaar
met soms de ogen klein
van steeds vaker overgeslagen
de slaap die rust moet geven
blijft zij zorgzaam wakend
in stilte huilt het lief hart
de tranen die roodomrand
haar ogen schaduw geven
als de strijd verloren wordt
kalmerend zijn de woorden
die zij zacht maar heel beslist
als een moederkloek…