Moederkloek

Ma droeg een lege fles naar de kelder

Wijn van een gezegend jaar
Glipt uit haar losse greep

Ze tast naar het hoofd
Hoe bestaat het?

Gehurkt in een dode hoek verstop ik me
Ze lijkt aan de trapleuning vastgelijmd

Haar lippen als met bijenwas verzegeld
Kloven van de droogte

En net daar
Aan haar stramme voeten
Lagen vergeelde najaarswensen
In snippers rondgestrooid

Waarom kwam ze daar?

Om te vergeten hoe het huis beeft
Hoe tafel en bed in slijk verzonk

Omringd door dik beton
Hoor ik het gesuis in mijn schedel
Een hersenvlies dat scheurt

Rondom verspreide scherven
Glassplinters waarin ik rol
Tot ze me sussend naar boven draagt

Schrijver: Wim Veen, 27 april 2005

wim.vandeleenetelenet.be

moeder

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.6 met 5 stemmen 1.769