ons lichaam heeft zich van het moment ontdaan
drijft tijdloos in denkbare gedachten
binnentijds vinden vissen hun vloeibaar water
en lijkt de vijver winterloos voor even
het inwisselbare moet zijn object nog ontmoeten
verdwijnen in afwezig
tot ver buiten dit gedicht…
Zijn gezang, dat de objectiveering
Van de idee der wereldsmart was,
Zette zij 't niet met de verzen
Van — - in ééne klas?
Johanna! blondlokkig meisken!
Ai, gun uw miskenden Piet,
Dat hij eerst uw boezemglooiing
Met een tranenmeer overgiet!…
85
Bezig met laden