Alle inzendingen over oergeluid

Bulldozer en zaag door oergeluid aan ketting tamtam zegeviert!…

De woorden vallen als blokken ijs als houten kegels als loden kogels uit zijn mond Of hechten zich als vishaken aan zijn lippen geen mens verstaat zijn oergeluiden Doch in zijn geest zijn ze gedrenkt in honing en mirre als hij in haar ogen zich weerspiegeld ziet…

Bronstig klinkt toch veel romantischer dan geil Het klinkt ook natuurlijker en nog krachtiger is het oergeluid wat het Edelhert voortbrengt: de hinde de bestijging, de bevruchting te laten mogen bepalen 't hoogtepunt van hun eenwording klinkt toch veel romantischer dan neuken!…

Een onderhuids verlangen zoals mijn ziel beaamt spreek ik de nachtwakers aan op hun gedrag Ergens hoor ik gekissebis en even verderop spreken diepe oergeluiden de genoegens van het duo spel Wij zijn mens gelijk aan elkander De dromen zijn gestorven de stigma’s in mijn handen houd ik vanaf nu verborgen…

traag rolt de mystiek van een verre hoorn door de melkige nevel bomen met hun kanten takken zweven boven het witte niets tegen vervagende bosranden oergeluid tot de onzichtbare einder de weemoedige roep van bezinning op deze verre heide herinneringen aan een ver verleden gedachten komen tot rust in de intimiteit van de sluimerende…

Wat wij horen is niet ons oergeluid. Ons oorspronkelijk gelaat blijft ongezien. Ons wezen onbegrepen. Wat wij zien zijn maskers. Wat wij horen zijn opinies of geraas. Wat we weten dwaas. Waar oordelen verdampen. Waar meningen verstommen. Waar dichters zwijgen, bereikt een mens het paradijs.…

winter sluimert over de wereld traag klinkt de winterhoorn mystiek in eindeloze nevel bomen zwarte silhouetten zweven boven dit witte niets tegen de vervagende bossen oergeluid in een lege wereld weemoedige bezinning op deze verre stille heide straks komt het licht in de diepste winterdag schreien in een verre stal zingen d’engelen…

Brief aan Rutger Kopland bij het lezen van De stem van een cello uit 'Wat water achterliet' Beste dichter Het oergeluid der cello kunt u vinden bij het baren van een kind en bij het windloos voelen. Denk toch niet aan jaargetijden: klinkt de herfst van tessi- tuur dan lager dan het zwoelen van de lente in uw oren?…