Alle inzendingen over ongeval

Maar doch, indien mij ’t leed, indien de hoge stromen Van zo veel lijdens mij zal moeten overkomen, Ik lijd ze, zo ik kan, ik wacht ze met geduld, Ik voeg mij na de tijd, hoe ’t ongeval ook brult. Maar gij, Mary! en gij, o rei der Heil’ge Maagden!…

'Het was een ongeval edelachtbare, ik moest een teil jenever voor haar klaarzetten, ze wilde haar huid conserveren door een dagelijkse jeneverbad, toen ik protesteerde dreigde ze van vier hoog naar beneden te springen’. ‘U woont driehoog verdachte’. ‘Ze springt eerst een stuk omhoog edelachtbare’.…

mijmerde dat hij het wel nooit zou leren, toegegeven, hij lustte wel een glas nobele wijn, of bitterbier, goed gegist, maar al snel kreeg je daarmee het stempel van een alcoholist, het abdijbier was fruitig en hoppig en smaakte hem vanavond opperbest, maar hij moest oppassen dat het niet zo afliep als laatst, dat was funest, na dat noodlottig ongeval…

Een sober bosje hulst siert nog het kruis in zijn huis en tranen, overal hangen tranen van onmenselijk verdriet zijn tekeningen, en zijn nieuwjaarsbrief in een schuif bespaar mijn lieve ouders in ’t nieuwe jaar van verdriet Zijn eerste en zijn laatste nieuwjaarsbrief… daags voor het ongeval had de juf hem meegegeven onbeholpen en lief zou hij…

Ach Gordon onze flauwe grappen koning Was nu in Griekenland zelf zwaar de klos Van achteren gepakt op Mykonos De dader wordt gezocht voor de beloning Wat zeg je Geer...kan dit er niet mee door? Een beetje grof...maar toch niet ál te goor?…

Toen de poort zich zacht suizend opende En begeleid door fel wit licht Er een nieuwe dode verscheen Zaten zij die al op hem wachtten Genoeglijk aan de grote tafel bijeen Nieuwsgierig naar zijn verslag Onder applaus en hard gelach Neemt hij dan plaats aan de dis En zien zij dat hij incompleet is Weddenschappen worden aangegaan Een ongeval…

vroem weg tuut zak  laat door weer laat verdomd paljas ga weg meer gas hm snel oei bocht oef niks gebeurd wat? stop? ik niet pats vlieg? oei mens nou ja carwash weer schoon…

Sinds Apeldoorn kleeft aan het feest een smet Het heeft zijn onbevangenheid verloren De koek smaakt toch niet meer zoals tevoren En nu drukt nog een ander feit de pret In Veenendaal voelt men zich ook verbonden Met Mabel en de stille Prins in Londen…

Steeds draait 't geluk en 't ongeval, Vermits geen staat zo in 't begin is, Gelijk ze in 't einde wezen zal. Verlossing volgt na zwaar ellend, Mits 't luk het onluk moet verdrijven, Gelijk de smaad de vreugde schendt, Dus kan geen staat in 't eerste blijven, Gelijk zij wezen zal in 't end.…

Wie behoedzaam is wordt krachtig Voor gevaar of ongeval, Ieder zij de raad gedachtig, Groot en klein - maar klein vooral; 't Is maar zaak om 't aan te stippen, Wat de wereld al weervoer; 's Is maar: boer pas op je kippen, Want de kat ligt op de loer. 1869.…

Wie behoedzaam is wordt krachtig Voor gevaar of ongeval, Ieder zij de raad gedachtig, Groot en klein - maar klein vooral; 't Is maar zaak om 't aan te stippen, Wat de wereld al weervoer; 's Is maar: boer pas op je kippen, Want de kat ligt op de loer. 1869.…

Hij besproeit, en met gewijden pallem speerst hij peerd en stal, om de lijkvaart te bevrijden van gevaar en ongeval. Ha! wie weet hoeveel gevaren die niet hebben uit te staan, die met peerden, - God bewaar' hen! - die met hunne meesters gaan?…

De honingpot preekte 't verstandigst van al Berusting in 't ongeval. De olie met de azijn getrouwd, Stond preutsig en schuintjes te gluren Naar het voorwerp van haar ergernis, En kletste met haar buren. En 't zuurstel werd beurtelings rood en bleek Terwijl 't nog zuurder dan anders keek.…

En treft u 't ongeval, sta als de steenrots pal, die tot in 't hart der aard' met de ijzren wortel vaart, en 't hoofd biedt aan de orkaan, hoe fors zijn vlerk moog slaan. Beur ongeschokt het oog vanuit de ramp omhoog, en verg in 't smartlijk lot nooit rekenschap van God.…

En treft u 't ongeval, Sta als de steenrots pal, Die tot in 't hart der aard' Met d' ijzren wortel vaart, En 't hoofd biedt aan d' orkaan, Hoe fors zijn vlerk moog slaan. Beur ongeschokt het oog Vanuit de ramp omhoog, En verg in 't smartlijk lot Nooit rekenschap van God. Let minder op 't gemis, Dan 't geen u over is. Wees dankbaar!…

Zo ras dit bitter ongeval Aan ieder openbaar is, Vergaart der scheepnen zevental, Met schout en secretaris. Men overweegt met veel beleid; Besluit dan, met eenparigheid, Een ander te engageren, En om de oude, dove man, Die nu toch niet meer trappen kan, Eervol te pensioneren.…