Alle inzendingen over oppoetsen

Woorden kramen, innig Monden vol tanden, letters Oppoetsen tot verbeten zin…

poëzie bij je thuis is het behaaglijke op een voetstuk zetten en weten dat je thuis bent de taal oppoetsen en even op een ereplaats op't dressoir zetten zodat de bezoeker er niet om heen kan zo help je op eigen wijze toch een heel klein beetje mee aan poëzie promotie…

de winter was nog niet voorbij of we zaten al weer in de lente tijd om mijn imago op te poetsen gelijk de vogels en de koetsen in wat heet de poetsmaand mei breekbaar maar wel met glans greep ik de eerste beste kans om het publiekelijk te testen in scherven en gruzelementen lig ik nu blinkend in de nesten…

wat doet de doordraver op het dichtersveld anders dan piet lutten zich zelf oppoetsen met fragiele woorden van echte dichters met gevoelens dichters zij zoeken worden bezocht door woorden om secuur te verwoorden wat krinkelend dicreet hun binnentuin beleeft de doordraver oh neen hij draaft 'r dwars door heen navrant gescheurd …

Elke dag zou ik willen oppoetsen zodat hij glimmend voor mij ligt, dan draag ik hem zorgvuldig tot het weer avond wordt want mooi opgepoetste dagen zijn er te weinig in deze wereld. De nacht verlicht mijn leven want door maan en sterren kijk ik verder door het leven.…

speerpunten uit de kiezels beitelde die jouw pad markeerden als kompas om niet te verdwalen welk bezielend verlangen negeer je nu je staat op het sediment van jouw ervaring, op de schouders van jouw spiegelbeeld terwijl engelen zich uitschenken als gefluister in jouw wereld, de echo's van hun dichterlijke woorden kracht neemt toe bij het oppoetsen…

De keuken is 't domein van vrouwen die ook de was vouwen goud en zilver van oudsher naast alle schoenen oppoetsen, neuzen laten glimmen, smaakvol meer van die dingen doen. Ibiza ,Kreta, zonnestralen bewaren, 't zand, oceaan of zee, jarenlang neemt zij die levensingrediënten als voeding mee.…