Dit zuur van
wat gras was
was het
Soms loop ik er
weer op
maar de grup is leeg,
los hangt de ket
Probeer ik
op te vegen,
tastbaar te maken,
wat buiten nu staat
Probeer ik
plaats te geven
wat plaats verloor…
Een prentbriefkaart,
honderd jaar oud,
waarop mijn grootvader rustig
bij de opstal van het gehucht,
de dingen van de dag
te bespreken staat.
De linden, eiken, vlierstruiken,
waken bij de strobedekte,
langgerekte donkere hoeven
om het plein.…
Hij staat, een kind van negen,
op de opstal
bij het oude huis
en kijkt ze na.
Keer op keer
zien zij nog om
onzeker, ver weg al,
naar de bekende plek
de vertrouwde mensen.
Daar is de Mariakapel,
daar loopt het spoor,
daar is de halte
daar is de buurttram reeds.…
427
Bezig met laden