De Grote Oorlog (1)-Werbeek

Mijn vader schreit.

Tachtig jaar
na het ontbranden
van de Grote Oorlog
ziet hij twee broers
de ransels op de rug
de uniformknopen blinkend
in de augustuszon
de straat van het gehucht
uitgaan.

Kussen wordt hier niet gedaan
een handdruk is een vreemd gebaar.

Hij staat, een kind van negen,
op de opstal
bij het oude huis
en kijkt ze na.

Keer op keer
zien zij nog om
onzeker, ver weg al,
naar de bekende plek
de vertrouwde mensen.

Daar is de Mariakapel,
daar loopt het spoor,
daar is de halte
daar is de buurttram reeds.

Met het instijgen
verdwijnen zij voorgoed
uit het oog
van de vader, de broers en zussen,
onwennig en gelaten op een rij
voor hun Kempense boerderij.

Mijn vader schreit.

... Twee broers van mijn vader sneuvelden tijdens WO I, de Grote Oorlog. Op hoge leeftijd vertelde hij soms over zijn broers en over de dag dat zij vertrokken. Hij schreide dan. ...

oorlog soldaten familie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 215