willen dat het op mijn werk soms soepeler zou gaan
Het liefst had ik een vrouw aan m'n zij
Aan haar verbonden zoals de maan aan het getij
Het liefst zou ik mijn dromen en passies met haar delen
En bij verdriet zachtjes haar leed wegstrelen
Het liefst begrepen we elkaar zonder te spreken
Kon ik mijn liefde voor haar niet vatten in duizend pennenstreken…
bemeste grond in
een bestaan dan komen literaire
knoppen geleidelijk tot bloei,
spottende maan met z’n bottende
streken schrijft bigamie in dicht
en morgenlicht, drijft de wereld
in een zee van ironie, waar
alleen het sceptisch cynisme
overblijft,ploegt voort in
schemerig evenwicht als gulzig
dromer, balancerend op een
laatste pennenstreek…
ik kan me er niet toe zetten
om namen te schrappen
van hen die ik aan de dood verloor
dus zijn er altijd tranen
die weg geslikt moeten worden
voorzichtig open ik het eerste paarse boekje
gedateerd 2004
elke naam krijgt weer een gezicht
dromerig beleef ik de momenten van toen samen
kaart na kaart envelop na envelop
heeft liefde in elke pennenstreek…
Alwéér een rijmpje schrijven
Al luierend toch ietwat schuldbewust
Een letterknecht fietst met een pennenstreek
Zo lijdt hij zeven dagen in de week
17-Digne-les-Bains - Praloup
Is deze Tour opnieuw een Tour Dopage?
Geruchten doen al dagenlang de ronde
Maakt Froome zich schuldig aan ‘de grote zonde’?
Wat jammer.…
863
Bezig met laden