mama uw stilzwijgen
uw verschijning zo grijs als vitrages
ik heb u nodig, meer dan de begonia water
was ik niet die kleine jongen
die aan uw hand
geluk zou brengen
ik heb pindarotsjes meegebracht
proef toch mama
hoe het was
doch uw neen schudden
en wuivende stofdoek
zien mij liever gaan…
Niet lang daarna kwam ik weer beneden
Waar de pindarotsjes nog op de grond lagen.
Moeder zat op de bank, ik zag dat ook zij gehuild had.
Ik raapte de pindarotsjes op en wierp ze in de asemmer.
‘Nou dat was een feestje van niks’
zei ik terwijl ik naast haar ging zitten.…
Was de wereld een en al ontspanning -
ik werd een heel druk baasje:
verkocht pindarotsjes voor een euro,
leerde mijn koters kitesurfen,
niets leek me dan te gek.
Maar of Poetin's pijpleidingen
al of niet het Westen beïnvloeden?
Ik draai me nog maar eens om.
Zulke dingen moeten eerst betijen.
Het betere walruswerk!…