Alle inzendingen over poëtica

Schort op verkorting en versnelling. Vervloek vervlakking en verzwelling. Zwelg niet maar zwijg in taalverstilling. Schrijf als het komt: ritme en rilling. (Met dank aan Ida Gerhardt en Lucebert)…

De dichter kent geen geheimen waarover hij iets weet te zeggen dat niet een woordspeling is, het tijdverdrijf van zijn regels Hij kiest uit een taal vol tekens de tekens die stilte verbreiden: zijn woord, uit stilte genomen, keert tot de stilte terug. Hij oefent zich in het zwijgen, een tegenstrijdige zanger, en zingt overstelpt door…

(She got ev'rything she needs she's an artist, she don't look back) Dichten is net als koken: je pleurt maar wat in de pan als je koken kan. ------------------------------------------- uit 'Verzamelde gedichten' (1985)…

voor Ton Luiting Ton misschien vertellen de door jou verzwegen verzen wel meer dan je lief is doch wat destijds begon als grap bleek een passie... ondanks die levenslange drang weet je nooit wanneer de man in 't zwart af zal blazen dus geven wij woorden gehaast zin en hopen op verzen met levensvatbaarheid Lejo van Kuijeren…

Woorden Te licht om te lezen Te dun om te drukken Te zacht om te zeggen Woorden voor het Fluisterwoordenboek…

voor Ton Luiting Ton misschien vertellen de destijds verzwegen verzen mij wel meer dan je lief is doch wat ooit begon als grap bleek later een ware passie... in dit aardse weet je maar nooit wanneer men jou eronder krijgt dus geven wij woorden gehaast zin en hopen intens op verzen met iets van levensvatbaarheid…

Verstrikt In dat web van letters Zoekend naar woorden Naar beelden Die ene zin En jezelf dan tegen komen In de zalvende stilte Van je eigenste Binnen-in.…

de dichter in gepeins verzonken vindt plots het woord waar hij naar zocht in puur geluk zowat verdronken raakt hij aan klare taal verknocht niets kan het lieflijk vers nog stuiten verwonderd kijkend door de ruiten ziet hij het kant en klaar gedicht zomaar gedrukt op haar gezicht…

Woord van dichterlijke vrijheid Dat de wandaad van het Verleden kapot rukt, Tegenwoord biedt Aan het misdadige verleden - Woord dat het leven In de tijdloze tijd Van na het geweld In zijn tegenwoordigheid Leefbaar maakt…

Zij leest mijn versjes en ik huiver. Haar taalgevoel is scherp en zuiver. Ze legt de vinger op die feilen die ik probeerde bij te vijlen of te onttrekken aan ’t gezicht, maar niets ontgaat haar streng gericht. Ze laakt gemakzucht, rijmelarij: bij ‘n ander mag dat, niet bij mij! En je zult zien, als ik mij inhoud, verwijt zij mij gebrek aan…

'Bejaarde rijdt truckerscafé binnen.' Trucker rijdt bejaardencafé binnen. Het truckerscafé heet Treurenburg, een wegrestaurant aan een rotonde. Het bejaardencafé heet De Afslag. Het gebouw moest door de brandweer worden gestut. Dat alles gebeurde gistermiddag 14 december 2009. Dit gebeurde vandaag.…

Echte gedichten zijn soms zo - erg Veel beelden zo beeldend Kreten zo krachtig Rijmen zo rijk Decors zo prachtig Een trekker tuft voorbij Een fietser groet Hoi Goedemorgen De aprilzon Het platte weiland De A2 ruist mee als zee De grutto valt stil Baambrugge houdt zich van den domme…

Na uren schuren, schaven, snijden heeft hij genoeg van letterlijden. - Dag dichtertje, wat mag het zijn? - Doe mij maar een tierelantijn.…

Je fietst versificerend. Je rijdt allitererend - een blocnote bij de hand - door ’t lichte lenteland. Maar ’t raakt zo zwart beletterd dat je jezelf verkettert: geen gepoëtiseer! Fiets alles nog een keer!…

Zes distichons onder elkaar? Gedichten punt vond dat maar raar. Tja. René Char of Dickinson dichtten toch graag één distichon. Je vraagt je af: Kan dat dan wel, in netgedichten punt en el?…

Gulzige ganzen in het gras, wolken weerspiegeld in de plas, een fietser, zon in zijn gezicht, die vraagt: “Weet u waar Vreeland ligt?” Kasteel van lucht, bergen van goud, aa, bb, het rijm is oud. Een kind dat rondfietst op een erf, een boot die klaar ligt op een werf, en dan de zuivelboerderij: daar is altijd een kamer vrij. Bergen van…

Regel bruin of regel geel, Mutsaers schrijft geen woord te veel: 'Zelfs een haas van chocola poept wel eens vanieljevla.'…

De dichter pleegde aan zijn tong verraad: hij had zijn hoorders naar de mond gepraat.…

Hij stak zijn dichtwerk in de fik: te weinig het en te veel ik.…