GEBEDENRATEL
De reiziger wil zich herinneren
de droge kale lijn van de horizon
waarop de plekken waren
waarmee hij verwant kan zijn
Hij ziet het land weerspiegeld
op de wolken, terwijl de trein
traag kronkelend bergen bedwingt
de wind 'n onbestaanbaar lied zingt
Hij houdt niet op met verlangen
naar verlies en missen, opdat zij
altijd…
de zomer naderde nu rap, je zwarte
blouse met kant veroverde de ratelaar
het stuifmeel van de zeggen verdoofde
‘n tijdloos samenzijn tegen het dijklichaam
onze dialogen rafelden poëzie en kunst
uit elkaar, een moment van rust sliep
in jouw armen, je lippen spraken loos
konden we maar regels uit elkaar schrijven
ik bewonderde je hemelse lach…
stillekes schijnt de polder naar de maan
kruiden zwijgen, vossen vertrappen
de oude dag langs de Vlaamsche kreek
het luistert, het broeit, zachtjes naar de
oppervlakte, hoe schoon is het blauwgras
weer, wiegt de kleine ratelaar zich
tussen de duizenden purperen orchissen
blauwe schijn, blauwe nacht, blauwe rust
de uren vertolken weer een…
108
Bezig met laden