Nu weten we van de recente gebeurtenissen,
dat er achter de duinenrij voor de kabouter-
populatie een minder rooskleurige toekomst
gloort; dat de verhouding tussen de keuze
voor de progressie en het fossiele aanbod
door zijn schaarste wordt verstoord.…
Ze huppelt op luchtige voetjes:
ze raken amper het gras.
Aan al wat ze ziet, brengt ze groetjes,
zegt: ‘hoi, ik was hier nog pas!’
De mensen, zij kennen haar toetje,
ze woont daarginds bij boer Bas.
Dat kind met die geinige sproetjes,
olijkste meid van haar klas.
Nâ nâ, haar ondeugende snoetje
zegt: ‘lekker toch zonder jas!
'k glij uit…
Hij predikt in jargonne zinnen
en weet precies wat hij zegt.
Aan al wat hij ziet, wil hij winnen
Zegt: ‘d’ economie bestaat echt!’
De mensen, zij zien hem vaak in eh
programma’s waar uit wordt gelegd:
bezuinigen moet voor wie in de
toekomst ook aan zijn geld is gehecht.
Hij praat niet in plussen maar minnen,
zegt: ‘zo komt er niets van…
Alomtegenwoordig vanaf dan,
dreint de stem van notameneer,
ambtelijk als een bewindsman,
feodaal ook, als een kasteelheer.
Ooit jubelden koren het paean
voor Apollo: lied voor hun Heer.
Zo hoort thans het meisje uit gras, plant
en boomschors veelstemmig een doemleer:
glorie en eer van bonnetjesman.
Zelfs wat ruikt naar mos en herfstweer…
Weet u wat het is om seizoenen te beleven
als het ademen van de kosmos in plaats
van eeuwig op en neer gaande afzet- en
aanbodcurves, telkens wisselende omzetten
kansen die zich maar één keer voordoen
waar we nu op in moeten springen
hoe het is om samen te werken in plaats van
op te kopen, overvloed te delen in plaats van
schaarste kweken…
137
Bezig met laden