visioen van eeuwigheid
laat mij jouw adem voelen
van jouw gedachten zwanger zijn
tover het licht in haar ogen
waar de muggen dansen
en de tijd lijkt stil te staan
dat onze aarde doet kleuren
met weemoed en treurnis
in haar amandel ogen van marsepijn
en de schemerdagen breken
voordat de goudplevieren
verdwenen zijn.…
Dan dragen weer de schemerdagen
sporen van sluiers, hagelwaan.
En als bezeten worden wij
grauw van begeerten, kwade trouw.
-------------------------------
uit: Chrysallis nr. 5, 1980.…