Alle inzendingen over schilderijen van Andrew Wyeth

Geschreven bij een schilderij van Wouter Bakkenes. Zie voor de bijbehorende foto van het schilderij http://www.libelle.nl/2010/08/putten/…

wit naar zwart in éénn keer ben ik kletsnat en spat mijn schilderij uiteen door een wolk die zomaar verdween.…

geen zwijgen verzwijgt meer wat elk weet van eigen woorden in de mond schilderij: horen, zien en zwijgen kunstenaar: Herman Brood…

Mislukt Het leven dat zij ooit schetste Is uitgelopen in een oneindig schilderij Met veel rood Doodgebloed En te veel verdund Zwart wit was haar ding Zonder toevoegingen…

ik pas niet in het kader van ‘t futuristisch schilderij ik ben te groot voor dat hok met kaalgevreten muizen maar tieren kan ik nog in een slinkse cirkelgang van de digitale luizen…

Mag ik u als schilderij in monnikspij zo kwetsbaar als een net ontgonnen tekening dan zet ik u op aarde en ben eindelijk vrij wanneer ik leef in uw herinnering.…

Nee, Ik vaar niet meer Geen schilderij Eerder een collage En eigenlijk Van beenderlijm en slijk Trekt men net, Geen thee.…

Zinloos overheerst de radeloosheid met zijn macht, om gedachten te weerkaatsen met een beklemmende, immense kracht. Vicieuze cirkel, onderbroken door verlangen, de troon der fascinatie blijft in terughoudendheid gevangen. Gevangen door mijn dromen, gevangen door gedachten, verdwaald in een gebied die mijn keuze zal minachten, want voor de één…

De moeite om duidelijkheid te onderkennen, is de basis voor regelrecht ontkennen, dat de liefde diepgeworteld, enigszins zal vervagen en daardoor afziet van behagen... Mijn verlangen tot de hoop, laat dissonantie op beloop. Maar de realiteit zal dwingen, om het laatste lied te zingen Mijn lied voor jou, nog nauwelijks hoorbaar, Het duurt…

Denken of doen, de zon of de maan, een stap in het heden, of stil blijven staan... Veilig of tartend, de zee of het land, voor veiligheid kiezen, met een hart onbemand... Angst of de impuls, nu of nooit, geen kwestie van kiezen, het gevoel onvoltooid...…

Jij beseft jouw waarde nog steeds niet, want je bent er ook maar net.. Ik vernietig jouw verdriet, in ons levenslang duet. Mijn dochter, de spiegel van mijn ogen, de reden voor rede, en het woord ongelogen. Puurheid als dauw ontwakend uit kracht, doet eenvoud ontstijgen, als zij mij stralend toelacht.. Want in 4 jaar met jou samen, voor…

omarming doet verzachten, maar het zijn alleen gedachten, die sterven door obsessie, machteloosheid en agressie, want de realiteit zo meedogenloos, laat jou gaan, belangenloos... zonder te weten, zonder pijn, dat ik in de menigte wegkwijn....…

In de schaduw van gedachten, blijf jij constant zweven, zijn dit irrëele krachten, of een onbetwist gegeven? In de schaduw van gedachten, wordt mijn conclusie relevant, want verlangen naar het smachten, wordt hierdoor overmand.. In de schaduw van gedachten wachtend tot het overwaait, ben jij in staat om te verzachten, al die onrust die…

Tederheid verdragend, alsof pijnlijk en vermoeiend. Nostalgie ontkennend, alsof vezonnen en niet boeiend. De wijsheid vervloekend, alsof dom en onbezonnen, De ratio toelatend, met een blik alsof gewonnen, De grootheid in jezelf, neemt beslag van jouw gevoel. Verstandelijke mening, en daarbij denkend zonder doel.. Ik zie, doch zeer…

De dorpsgek wordt hij genoemd, zijn naam blijft ongenoemd.. door argus-ogen bekeken, schuilt hij onder zijn geurende deken Hij scheldt en vloekt dus wordt vermeden. De dorpelingen zijn immuun voor zijn oorlogs-verleden... Niemand heeft behoefte om ook maar iets van hem te weten. Gebombadeerd tot dorpsgek, de rest is vergeten Dat hij mensen…

Afstand blijft groeien, zoals nieuw leven, zeer gestaag, maar nieuw leven blijft boeien, en de afstand blijft zo vaag Ik kon altijd controleren, de staat van jouw gedachten, nu blijft het domweg gissen, en niemand om dit te ontkrachten. Ik ben jou nu verloren, en mijn ziel zal blijven zwerven, want wat ons afscheid betekende, is…

Als het verleden inderdaad zo goed was, en de toekomst onvoorzien. Dan is terughoudendheid heel veilig, met het oog op wederzien.. Maar wat kan er nu gebeuren, om uit balans te raken. Geen tijd om na te treuren, Na maandenlange staken. Ik probeer het te begrijpen, hoe moeilijk het ook is. Ik wil het liefst vastgrijpen, aan de voorgeschiedenis…

De enige die mij kent, die mijn gevoel daadwerkelijk voelt.. Het bewustzijn van de zeldzaamheid, die hiermee wordt bedoeld… Een gevoel zo hemels kostbaar, onwerkelijk fragiel, enigszins onachtzaam… Met geladenheid subtiel… Doordrenkt met te veel woorden, ontoereikend voor wat ik bedoel….. Ik hoop alleen dat jij beseft… de intensiteit…

Geen gereduceerd verlangen, al het perspectief bedwongen... De hitte waardoor ik ben bevangen, blijft mij verwarmen noodgedwongen.. Ik heb het allemaal gemeend, misschien wel meer dan je denkt.. Mijn hart is nog steeds niet versteend, hoewel het ooit door liefde is gekrenkt.. De schaamte voorbij, om dit alles toe te geven... Ik ben niet…

Verdomme, ik haat je! Want ik krijg je er niet uit. Dit gevoel zo stug, als diepgeworteld onkruid. Verdomme, ik wil je! Want het gevoel niet gereduceerd.. Het is net alsof de liefde tegen me keert. Verdomme, waar ben je! Als een geest zo onzichtbaar. Blijf op zoek naar de weg, voor ons samen begaanbaar.…

Praten om het praten, één woord is nooit genoeg. De 'one liner' daargelaten.. Liever laat dan veel te voeg.. De show is pas begonnen, als verbaal, de strijd begint.. Gesmeten woorden, onbezonnen, met de presentator aan het bewind. Is er iemand die daar aan twijfelt, want hierarchie maakt van hem koning, dan zal de reclame abrupt verschijnen…

Ik laat je los... Jij was het bezit van mijn gedachten, Maar bezitten is voorbij... Ik laat je los... Ik geloof dat je hierop zat te wachten, Ik laat je los, je bent nu vrij...…

Omarming door warmte, door oprechtheid omgeven... Verhit door charme, zomer doet leven....!…

De nieuwe paus is gekozen, er wordt gejubeld en gejuicht. Een nieuwe paus om te liefkozen, dit laat niemand onbetuigd... Er werd gehuild vanwege zijn sterven, maar dit rouwen was van korte duur.. Het was weer tijd om te gaan werven, toegeschreven aan het kerkelijk bestuur.. In het christelijke milieu geen tijd voor gestook. De verkiezing…

Als in het verleden alles beter was, zullen we ons morgen bedenken, hoe goed men het vandaag wel niet heeft....…

De snelheid vertragend, door liefde omvat. De onmacht vervagend, door al wat liefde bevat… In een zucht geprolongeerd, tot eindeloos verlangen. Onbewust geraffineerd, surrealistisch onbevangen... De lijn des levens, onbeschrijflijk koel.. deze realiteit staat tevens, synoniem voor angstgevoel...…

Het diepste verlangen ligt geborgen. Veilig daar, bedekt door stof, de gratie vervangen, door teder emotie gestorven. Wat rest is een vlek, met passieloos verlof... Een belastend drama, geen liefde zo zwaar. Een vergroot panorama, mijn hart kijkt ernaar... Zo zwart kan het zijn, gearceerd door het licht. De ruimte te klein, door liefde…

Mijn woorden nooit gelogen, hoe theatraal ze ook mogen zijn, steken mijn hart en sluiten jouw ogen... Daarom doet dit leven pijn Het één of het ander, is wat ik eigenlijk voel... Maar heb ik het één, dan wordt het ander weer het doel.. Je durft geen stap te zetten, in het doolhof van verlangen. Angst zal jou beletten, om mijn passie te…

Daar lig ik dan... Mijn bloedruk is te laag, mijn hart is weer vergroot. Mijn pols die loopt te traag, terughoudendheid wordt ontbloot Zo kwetsbaar als ik wil, de manier tot overleven. Zeg ja tegen elke pil. Tegen alles wat jullie geven.. Daar lig ik dan.. Met zusters als dienaressen, de dokter als adviseur... Met scherp afgevuurde…

De meester der tijden, zou ik willen zijn... de toekomst afsnijden, het vullen met zonneschijn.. De meester der tijden, ik controleer het verleden.. want de zon die ik aanmaak, zal schijnen in het heden.. De meester der tijden.. geen zinloze oorlogen, geen verdriet,strijd of lijden ik realiseer me mijn onvermogen...…