uit Amsterdam betrokken
Maar opgegroeid in het schone achterland
Op zwaar verontreinigd giftig bollenland
De rozengracht verglijdt in de Jordaan
Dommelend genieten in een echte kroeg
Meedeinen op de golven van het Amsterdamse lied
He daar is manke Nelis en weer eens te vroeg zwarte Piet
Nog effen naar de Spuistraat Hoppe en Swart
En na sluiting…
en het hele jaar door de stoppen
als er weer een kort-
sluiting neerstreek
in het strijkijzer van moeder Mien
omdat ze stiekem op een nieuwe hoopte,
waarna mijn vader zijn houten kistje pakte
en wij als kinderen mochten zien
hoe hij de verbrande draadjes weer aan elkaar knoopte.…
Ik droomde mij in wolken-landen;
het blindend blank der zonnewanden
al zwevend in 't rein azuur,
als lenig marmer reuze-krullend,
de dalen schaduw-purper vullend,
- en goud-gekopt de stapel-muur
En 'k zag 'n zaal vol schone vrouwen,
het blank en blauw, in lange vouwen
omhangend los de slanke le'en,
in nauwe lijne-sluiting kozend…