inloggen

Alle inzendingen over smaakmaker

5 resultaten.

Sorteren op:

thuis

hartenkreet
4.0 met 12 stemmen aantal keer bekeken 985
Er was wel een huis maar je was er niet thuis er was wel te eten Smaakmaker vergeten Er was wel een bed maar verkeerd neergezet Ze waren er wel, ze waren er niet. snapt U nu iets van mijn verdriet? Ik trek mijn conclusie mijn jeugd,een illusie…
mona25 maart 2003Lees meer…

SMAAKMAKER

poëzie
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 438
Nog houdt de omheining, als weleer – een hoge muur – de hoven dicht. De middag groent in schemer neer: een loof-getemperd bovenlicht. Dezelfde mooi-gebogen dreef koel, zwijgend, als een kerkenbeuk. Mijn tuinbank – of ze wachten bleef verscholen onder rode beuk. De merel, in de koepelkroon, fluit bij deze avond als van oud? Weer schakelt…

SMAAKMAKERS VAN HET LEVEN

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 254
maar ook jezelf soms bekender bij een ander dan bij jezelf De zoektocht naar jezelf je eigen zijn en wezen duurt soms een leven lang maar blijft ook verrassen tenminste als je voor verrassingen open staat en vergeet niet "HET HEBBEN VAN DE ZAAK IS HET EINDE VAN HET VERMAAK"" Want met name menselijke verrassingen blijven de smaakmakers…
Jean Fermate16 september 2012Lees meer…

Zonder pijn en venijn

netgedicht
4.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 40
vonkend slijpt leven weerbarstige randen bij een regen vuur vertelt van uur tot uur de opgeslagen emoties uit een twistpartij die vrij blijft van fysieke confrontatie het is geen spel spelen heeft al lang zijn charme verloren aan het langste eind waar geven en nemen vaak te goeder trouw de smaakmakers zijn om misverstand en ruzie…

Zout

gedicht
2.0 met 46 stemmen aantal keer bekeken 10.800
Wat zouden we zijn zonder jou? In ieder geval niet het puntje van de tong, want daar was jij al. Jij bent bedacht om in onze wonden gewreven te worden. Jij stijgt ons naar het hoofd. Kenners weten wat ik bedoel. De zee zit barstensvol met jou, maar echt goed smaak je op een eitje. Gebiologeerd kan ik naar je kijken, het giftige witte landschap…