Er was wel een huis
maar je was er niet thuis
er was wel te eten
Smaakmaker vergeten
Er was wel een bed
maar verkeerd neergezet
Ze waren er wel, ze waren er niet.
snapt U nu iets
van mijn verdriet?
Ik trek mijn conclusie
mijn jeugd,een illusie…
Nog houdt de omheining, als weleer
– een hoge muur – de hoven dicht.
De middag groent in schemer neer:
een loof-getemperd bovenlicht.
Dezelfde mooi-gebogen dreef
koel, zwijgend, als een kerkenbeuk.
Mijn tuinbank – of ze wachten bleef
verscholen onder rode beuk.
De merel, in de koepelkroon,
fluit bij deze avond als van oud?
Weer schakelt…
maar ook jezelf
soms bekender bij een ander
dan bij jezelf
De zoektocht naar jezelf
je eigen zijn en wezen
duurt soms een leven lang
maar blijft ook verrassen
tenminste als je
voor verrassingen open staat
en vergeet niet
"HET HEBBEN VAN DE ZAAK
IS HET EINDE VAN HET VERMAAK""
Want met name menselijke verrassingen
blijven de smaakmakers…
vonkend slijpt
leven weerbarstige
randen bij
een regen vuur
vertelt van
uur tot uur de
opgeslagen emoties
uit een twistpartij
die vrij blijft van
fysieke confrontatie
het is geen spel
spelen heeft al lang
zijn charme verloren
aan het langste eind
waar geven en nemen
vaak te goeder trouw
de smaakmakers
zijn om misverstand
en ruzie…
Wat zouden we zijn zonder jou? In ieder
geval niet het puntje van de tong, want
daar was jij al. Jij bent bedacht om in onze
wonden gewreven te worden. Jij stijgt ons
naar het hoofd. Kenners weten wat ik bedoel.
De zee zit barstensvol met jou, maar echt goed
smaak je op een eitje. Gebiologeerd kan ik naar
je kijken, het giftige witte landschap…