Somberte
en rododendrons langs pad en oprijlaan
van het geheugen bloeien steeds, maar
door de vensters van de oude huizen
zie ik onherkenbare gedaanten gekend,
ondefinieerbare voorwerpen herkenbaar
op zoek naar een plek om ongestoord
de komende vijftig jaar te verstillen.…
het was
jouw muziek
die van de
mistige emoties
een schitterend
gevoelskleurenspel
creëerde dat
je gezicht
uitnodigend deed
lachen in een
welkomstgroet
het voelde
warm en goed
na de somberte
en kou van buiten
om samen nog een
keer stil te staan
bij jouw leven
terugkijkend wetend
welke kant jij
op zult gaan
nu alles is gedaan…
Ik zie omlaag: in vaste en strenge perken
Sombert rondom een kom een herfstge tuin.
Ik zie omhoog: een koepel, zwaar van zerken,
Stijgt, sterrrenwacht, hoog boven de bomenkruin.…
met een weids gebaar
ik, die niet goed wist, wie zij was, wat zij deed
niet alleen de zee, ook de winter was nabij
die mij zou dopen in eindeloze herinneringen
beelden en gebabbel van de voorbije zomer
bezwangerd door de strengheid van de eerste sneeuw
boven mij een krijsende, loerende meeuw
niet alleen de zee en de winter waren nabij
ook de somberte…
hoofd ineens weer
de bijna vergeten klanken
die nostalgisch schrijnend
vergeten beelden oproepen
stenen vormen in haar hart
de melodie blijft maar hinken
tussen twee toonhoogtes
hunkerend wachtend
op woorden die passen
om een lied te vormen
rond vreugde en verdriet
een dodenmars weerklinkt
naast de geboorte van een aria
de contrabas sombert…
Het jaar sombert zich ten einde.
Ik weiger daaraan mee te doen.
Ik verwacht een wonder.
Wonderen geschieden,
wanneer toeval verandert in bedoeling.
Toeval biedt ons mogelijkheden.
Wanneer wij daarvoor openstaan.
Wanneer we niemand angstig volgen.
Wanneer we eigen wegen durven gaan.…
hartslagpijn
vaak heel lang
blijven kloppen
nog hangen
de onuitgesproken
woorden in de lucht
wervelen stille emoties
op hun vlucht
naar veilig landen
in warme handen
die niet zullen knijpen
maar jou gaan ontvangen
in zacht begrijpen
jij hebt de zon
door open ramen
weer binnengelaten
voor een nieuw elan
in diep ademhalen
laat je de somberte…
langs brullend bier en
lachende lamskoteletten
loods ik mijn wagen
de beessies zijn op
sombert het kassameisje
wilt u de bon mee?
oh en sta me toe
nep-Jomanda, dat kan niet
qua tautologie
maar dit terzijde
ik wens u prettig weekend
Zucht! Zóóó voorspelbaar…
3.830
Bezig met laden