Alle inzendingen over sonja bakker

we en pikten we onze naam: De Boer, Bakker, Van Amsterdam, Van Vliet Janszoon, Keeszoon, Hendrikszoon Van der Zwaard - het zwaard is een kiel.…

Wat is er mooier dan een bakker Die thuis zijn eigen bakproces Begeleidt. Die dwars van de Massaproductie dwars bakt met Een eigen creativiteit.…

er was eens bakker die werkte van middernacht tot 's morgens vroeg half negen hij kwam daardoor zijn vrouw bij haar ontwaken nauw'lijks tegen in zijn geval was dat waarlijk een zegen…

(Vertaling staat eronder) Kulupu kulupu Lon li pona pona E suno li pona E len kin li pona En mi sijelo kin sina sijelo kin telo e kasi en e kili li pona Moku mute li pona Lape mute li pona Olin li pona pona mi olin e mi mije tan o ona li pona Ona li pona mute Unpa musi li pona Unpa mute li pona Pali pona mama mama…

Mijn ferme antwoord luidde ongeveer: ~Nu eens een keer geen parels voor de zwijnen van Sonja Bakker, wat ik hierbij zweer.~ Zo langzaamaan is dat de tigste keer; al na een dag voel ik mijn daadkracht kwijnen: Vrouw Bakker, dat is slap geredeneer! X Vrouw Bakker, dat is slap geredeneer.…

't Was schrijnend, want de bakker was een slager.…

De bakkers geven van lieverlee iodiumzout aan hun broden mee. 't Zit al vijftig jaar in 't Hollands deegwaar. Da's fast een hajtstikke choet ideej !…

Ik voel me als voorheen de (w)arme bakker, Ook die was voor en na zijn slaapjes wakker.…

kom over tien jaar terug de druiven hangen te rijpen boven ons hoofd en een griek schenkt de nieuwe wijn zijn zoon stierf voor vrijheid kom over tien jaar terug de troebelste wijn wordt helder in veel kortere tijd het gaat om gewone dingen om schoenen en een dak voor je kind dan komen ook de poëten met wijn die steeds sterker wordt en…

Grote stapelwolken Schrijven in de lucht Ze schrijven stop met leven De wind die slaakt een zucht Bakken vol met water Vallen neer op je gemoed De vrieskou dringt tot in je botten Er voelt niets meer goed De vogels die nog fluiten Fluiten zacht en monotoom Je leeft als in een nevel Je vloeit samen met de stroom Maar plots breekt er…

geen stem in de wolkbreuk de plotselinge waterval van de daken glijdend druipende steen met hun zoute tongen verwoest o geen stem onder het afdak geen oog en geen beeld en geen godheid buiten het raam wuivende takken en de echo van een licht over de grond kruipend nee een stroom wild rode robijn een wilde stroom en het daglicht…

luister naar de rustige regen het gesuis van de horizontrein en de boten die Gijsbertha heten ------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1958…

Het zijn de literaten niet die onze erfenis beheren literatuur maak literatuur en je bent binnen praat over koetjes en kalfjes op een originele manier gouden ruggen en groene staarten hemel en muilkorf alles rustig in maart en 's nachts achterberg-heimwee in driehoeken cirkels en grote gaten god wederom oude god met een baard en afzakkend…

Heb jij ooit erge streken uitgehaald? Heb je in de boeien gezeten, heb je ervoor betaald? Heb je iets uitgehaald met geweld, Iets kapot gemaakt, iemand zomaar gebeld? Een poesje tegen het raam gegooid, Knikkers op de grond gestrooid? Iets gestolen? sieraden, tassen, Of een souvenir van een molen? Of diamanten misschien? Niemand kan dit aanzien…

ja ik geef het afgeronde beeld met al zijn hoeken en plooien van deze wereld ik hang haar op de stellage en drapeer de stoffen met de hand van een naaister en terwijl ik zo bezig ben klinkt uit de buste een stem die mij waarschuwt luister je kan nu wel plooien maar ik was er eerder de aarde de melkweg als je mij wilt vergooien blijft…

ik ben even weinig experimenteel als een ijsschots als een veenlaag als de mist al denk je het lezer in je stoel op de grond van hout ik ben even weinig experimenteel als het warme bed en de gedekte tafel als het lachen en de vriendschap ik ben heel gewoon en ik hoop dat jij gewoon bent dat er in jouw ogen geen afkeer is ik ben een van het…

Ik heb je van de straat geraapt. Ik heb je op weg geholpen. Ik moet loslaten. Ik wil niet meer bij jou zijn. Ik ben idealistisch. Ik moet dingen aangaan en op zijn beloop laten gaan. Ik moet niet zoveel denken. Ik moet niet zoveel schenken. Ik moet aan mezelf werken. Ik moet sterken.…

De dood zit mee aan tafel eet van het beste bord en drinkt een glas het tafelruimen acht hij iets voor later Het leven is ad random afgemeten maar nooit of nimmer spot-on waterpas…

Met jou deel ik het kijken zien en innerlijk zien Beschouwen De hunkering naar schoonheid in woord en beeld ritme en ziel de empathie het scherpe snijden blijvend gevoelen Echter Terwijl ik in mijn bestaan probeer te vergeten doorloop jij je archieven van je geheugen Er is geen eenduidige weg Er is alleen maar kijken zien…

Laten we wel wezen ook dichters sterven voor hun tijd al blijft hun werk vaak half gelezen het woordgezaaide krijgt respijt…

Soms gaan de poppen aan het dansen ofschoon de scène werd verdaagd De politiek mist alle kansen maar kreeg het script waar men om vraagt…

Seizoenen pasten je een jas je keek meewarig naar de knopen de binnenzak waarin wat wisselgeld geen meter kwam er aan te pas de zoom werd kort naarmate ingelopen dat hij je warm hield was het enige dat telt…

de waarheid heeft nog steeds iets meer doortekening dat heeft ze op de leugen voor per slot van rekening…

Oorlogsleed is moeilijk te verzachten Kersenkernen knarsen machteloos en andere pitten argeloos In uitgeholde nachten verslapen wij ons woelig onmachtig sprakeloos…

Ik kom je tegen in vormsnoei van planten vogelformaties in zon en middernachtsblauw in de seizoenen in vreugde en verdriet in stilte en welluidenheid in vertellingen in realisme en stilering in grijswaarden en in kleurrijke mozaïeken in architectuur en heemkunde in reuzen in monumentale glasramen tekeningen en reliëfs in boeken, typografie…

was je maar enkel alvast voorop op zoek naar een uitgelezen plek voor een zomerbuffet met al wie je lief was je holde vooruit zoals wolken boven zee terwijl het eerst nog zomeren moest…

ook dichters kunnen moe worden van woorden dan gaat de stilte met ze aan de haal een nieuwe lichting zoekt naar slotakkoorden als was het naar een tekstuele graal…

Kat je af Terwijl ik Zielsveel van Je hou - laat Je mijn nagels Voelen terwijl ik Je eigenlijk alleen Maar strelen wil Bang om je Te verliezen, Zoals ik ook Mijzelf verloren heb…

Refrein De bakker had direct al op een moord geannonceerd, Zoals dat gaat bij impulsieve lieden, Maar Nelis nam een bierfles en begon toen heel bedaard, Groot slem op 's bakkers achterhoofd te bieden. Toen bood de bakker sans atout op Nelis' linker kaak, En Nelis kreeg onmiddellijk vier slagen.…

Bij de beste bakker van Ommen kregen we een hoorntje softijs met chocolade en snoepspikkels. Diezelfde bakker verkocht ook de heerlijkste supervlaai van ons land. O ja, op die ijsjes zat ook nog slagroom!…