hoe schoon de handjes
in het wit
de eerste sneeuw dwarrelt
stapkes zijn zichtbaar
heen en terug
en we lachen, we rennen
om de witte bollen
blauw breekt door grijs
glinsterend zijn oogskes
ineens is alles grootser
donkere dingen zijn bedekt
efkes
dan smelt alles weer ineen…
op ’t platte land
kunt ge ze aanschouwen
een zwart – wit pakske
mee nen lange staart
sierlijke stapkes
op de hoge voren
efkes ben ik ze kwijt
gaan ze schuil achter
den trekker, vrolijk
gelijk grote libellen
de zon warmt het land
koren wuift langs wegen
ze kuisen de hemel bloot
beeldig, ’t is een zegen…
Yn it lân fan memmes hannen
kin in bern noch bern wêze
sûnder de plichten of bannen
fan foarkomme of genêze
mei in mem kinst swalkje yn ‘t ferline
oan har hân de earste stapkes dwaan
har stim sil nea ferdwine
kinst har samar in boeketsje jaan
ik wist net fan it teare teeguod
in stoel dy’t krekt yn dý hoeke past
fan in ferske dat ynienen…
Alzo kwam Naas, met stapkes licht,
en met de beurze zwaar;
hij zei: "Och 'k wilde dat ik thuis
en in mijn bedde waar!"
Al met nen keer, wat hoort boer Naas,
juist bacht hem in de tronk?
Daar roert entwat, daar loert entwat:
't docht Naasken dat 't verzonk!…
614
Bezig met laden