De steenarend zweeft stil
Ooit door een Romeinse steenkapper
Op een wapenschild gegrift
Nu hangt hij als logo aan de fabrieksgevel
Het gekroond symbool
Op een veer na uitgeroeid
Door loodhagel en pestdamp
Door boer en jager uit het gewelf geplukt
Terwijl het biotoop krimpt
Overleeft hij op karakter en op drift
Cirkelend boven de bergweide…
de bergen maken
me klein persen
me samen terwijl
ik snak naar
lucht en lucht
naar ruimte
ze werpen me
terug op een
onleesbare kaart
bergen kunnen
beter zwijgen dan
een samengedrukt ik
steenarenden zweven
biddend in de lucht
speuren naar een prooi
ik weet het ze zien me
ik ben echt
in de bergen
kjie-kjie-kjie!…
Uitkijken over weidse velden
Waar we vele vlinders telden
Zichtbeeld over kale bergtoppen
Eeuwige sneeuw op hun koppen
Grassprieten die in het zonlicht dansen
Vlinders voelen er romance
Gele composieten deinen mee
Je gevoel observeert en het maakt je gedwee
Het hart voelt zuiver in de zalige berglucht
Een steenarend zien in z’n vlucht…