Jij aan de haal met de dood
die jij herkende in een leven
vol levens en waar het sterven
neigde naar verrukking in ogen
die de angst tot aan de hemel droegen
je rode haren die met de jaren
verkleurden tot aan het oktobergrijs
waar jij je fiets voor eeuwig in etaleerde
evenals jouw rode pull-over
met de smaak van paardenworst
strijdmakker…
Vrienden, broeders,
strijdmakkers met speren in uw handen;
vergeef mij alles wat ik deed:
Mijn snijden, mijn hakken
en mijn zagen,
mijn pijn en nodeloos verdriet.
Maar als u mij ooit blind en doof
hier zwalken ziet:
vergeef mij dan mijn stomheid niet.…
geen woord, geen syllabe van werd gezegd
in een schijnbaar onbewaakt moment,
ontsnapt aan 't oog van grootdichter Homerus
slopen zij, Odysseus en Achilles,
langs Trojes onbewaakte vestingmuren
om te ontdekken dat er niemand was
"Zeg vriend, wraakzuchtig mokkende Achilles,
waar haal je toch die euvele moed vandaan
om samen met je strijdmakker…