vrijwel
verdrink ik
in kussen
onderhand voert zij
mij oesters
bij het openen
van glanzende lippen
kirrend
glijdt zij onderuit:
ik laat jou
nooit meer gaan
daar ben ikzelf bij:
zucht ik
tastzinnelijk
gaat zij door:
had je gedacht!…
Aanblik van trouweloze ogen,
in laaghartige kwelling,
met een glimlach die veinsde,
een hart genoegelijk onderwierp,
aan valse en zilte emotie's,
verteren zoetzwevende gedachten,
verhullen lustere wolken,
in duister gehuld met zwart agaat,
ontkiemen verfoeilijke tastzinnen,
die onbarmhartig toeslaan,
om de bespotting van liefde,
in lijdende…
De drum weerklonk
door het oerwoud en de dieren verscherpten hun
tastzinnen. Op zijn wankele boot rinkelden de flessen
whisky, maar hij liet zich niet kisten, met een
harpoen in zijn klauwen en een sigaar van Fidel in
zijn bek.…