3874 resultaten.
Nieuwerwetse manier van dichten
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.417 Een klinkdicht, ja! dat wil ik eens proberen…
Het is een sjouw, zo viermaal ’t zelfde rijm!
En dat nog wel op dat ellendige IJM;
Maar ‘k heb de tijd, en ‘k wil en zal het leren.
Dat is één couplet! Het zal wel reüsseren.
Maar kieze ik nu, eer ik soms verder lijm,
Een onderwerp…Tsa Muzen! ik bezwijm,
En weet niet waar ik ’t eerste mij zal keren…
Een aardig ventje.
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.826 Daar ging eens een ventje al over de straat,
En hij droeg op zijn borst een ruiker.
Hij had er een hoedje van chocolaad,
En zijn haar was gespoten suiker.
En zijn wangen die waren van appelmoes,
Zijn lippen morellen, zijn neus een soes,
Elke tand een pepermuntje,
Zijn ogen sucaden, in ijs gevat.
O! wat een aardig ventje was dat,
O!…
De bij en de paardenvlieg
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.496 Ene fabel.
Een paardenvlieg, een lanterfant,
Die rondvloog over 't land,
Bleef bij de korf der bijen staan,
En zag haar arbeid aan.
‘Hm!’ riep hij, ‘werken zie ik graag,
Maar niet zo bijster traag,
En niet zo stijf als jijlui doet:
Ik hou wel van wat spoed!
Wat bergt en boent gij dan toch wel
Zo lang in elke cel?
Waartoe dat…
Het Onze Vader
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.106 Geef ons brood en kracht ten leven,
Gij, die alle nood vervult!
En vergeef ons onze schuld,
Zo als wij elkaar vergeven!
Voed ons harte met Uw Geest;
Leer ons lieven allermeest!
Leid ons, macht- en krachtelozen,
Geen verzoeking te gemoet!
Maar beveilig onze voet,
En verlos ons van den Bozen!…
Ik was gestorven
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.627 Ik was gestorven
Van minneweelde;
En lag begraven
In liefjes armen;
En zie, daar wekten
Me opeens haar kusjes,
En in haar oogjes
Zag ik de hemel.…
Verbleekte driekleur
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.200 Hoe is uw lief gelaat zo bleek,
Dat eenmaal zo vriendlijk kon blozen?
Ach, als de zuivre zonne week,
Verbleken de lachende rozen.
Hoe is uw voorhoofd nu zo dof,
Zo stroef en zo droef en zo duister?
Ach, als de wind ze sleurde in 't stof,
Verliezen de lelies hun luister.
Hoe staan die oogjes nu zo flauw,
In wenende wimpers verscholen?…
Vogelvlucht
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.123 Laten we gaan
Laten we vertrekken
geen eind, geen doel
We volgen de vogels en
zien wel waarheen we trekken
En de vogels vliegen die kant op, dus
daar is waar we gaan…
Het visje.
poëzie
2.0 met 13 stemmen 1.694 't Visje dartelt in het riet,
Duikelt langs de groene zomen,
Waar de visser is gekomen,
En zijn sprongen stil bespiedt.
Zie, daar laat hij 't lokaas zakken
Aan zijn lange hengelroe;
Visje, wacht! hij wil u pakken,
Wees voorzichtig, bijt niet toe!
Maar het visje schijnt verblind,
't Springt om 't lokaas heen en weder,
Trekt…
De kikvors en het baarsje
poëzie
2.0 met 4 stemmen 1.384 Een kikvors, die ter nauwernood
Zijn schorre stem ontving,
Stak fier zijn blaaskaak uit de sloot,
En trok er op zijn zing.
Hij kwekkerde, tot ieders schrik,
Van kwikkwakkwik en rikkikkik,
En schold elk visje, dat er zwom,
Voor akelig en stom.
Daar sprak een baarsje uit de plas:
‘Vriend Spotgraag! gij had recht,
Als elke stem een…
Exterminare sluit elk discours
gedicht
2.0 met 70 stemmen 9.276 Honden doorzoeken het gras in verpauperd habijt,
Erven zijn leeg,
Leeg ook de huizen van wevers,
Verbrand en gebeten. Zeker, het zuiden is leeg
Als een schede en rood.
En domini canes snuiven met wellust
Het adembenemend parfum van hun pij.
In het droge gras van Tam slapen
De vrouwen van Albi.
----------------------------------…
Eerste liefde
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.053 Die zachte en toch zo wilde drift, die vreugd
En kwelling, tot één zalige droom geweven;
Die vuurvlam die verteert en toch doet leven, -
Zij gloeit maar ééns, want ééns maar bloeit de Jeugd!
Een reine ziel kan op ’t altaar der Deugd
Haar offren en de Plicht dan alles geven
Wat van haar afhangt.. máár – dat zoet gevoel
Van wel en wee, die moed…
De twee kreeften
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.709 Een fabel.
‘Is dat scharrlen met je schenen!’
Riep een kreeft zijn broeder toe:
‘'t Zien allenig maakt me moe.
Loop toch rechter op je benen!’-
‘Met plezier,’ zei de andre toen,
‘Als je 't mij maar vóór wilt doen!’
Laat ons geen gebreken laken,
Waar wij zelf aan schuldig staan!
't Zal met de andren beter gaan,
Als wij 't eerst…
Verwachting
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 994 Soms weet ik niet
wat me te wachten staat
en komt het wachten
veel te laat.
Als het doek gevallen is
de lichten uit
vraag ik me af
wat de verwachting was.
En al die tijd
was er niets
niets meer dan het wachten
en verloren gegane
verwachting.…
dorp in lentestemming
gedicht
2.0 met 24 stemmen 8.399 Nu de wijven
Schutteldoeken uit het telraam
Van hun mager a b c
Hoe innemend de haat kraait, de vliesdunne wrevel
Bij donker alleen met de rook
Het gebaar voor de spiegel
De baltsende vogel vergaat
In het vuur van haar bloot
Ah de muis in haar hand de beminde
Die klautert en klimt
In haar adem
Het lichaam staat groot…
Maart
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.340 Maart, Maart,
Roer vrij je staart:
Nog maar een poos kan je ons kwellen en plagen;
Dra zijn je vlagen
Weg met het vuur, dat je houdt aan de haard,
Lastige Maart!
Maart, Maart,
Roer vrij je staart:
'k Zie reeds April, die je volgt in je stappen,
En komt verklappen,
Dat men u moe wordt in velden en gaard,
Lelijke Maart!…
De Bijbel in huis
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.242 Als de Bijbel wordt gelezen
In het christlijk huisgezin,
Poost de zorge van haar vrezen,
Houdt de scherts haar lachjes in.
Vader voelt zijn diere plichten,
Moeder sterkt zich in gebeên,
En Gods liefdestralen lichten
Over 't hoofd der kindren heen!
Al het goede, in 't harte slapend,
Waakt en wordt op nieuw gewijd;
Oud en jong voelt zich…
de andere slaap
gedicht
3.0 met 17 stemmen 5.706 Grijs licht, late zwanen in strakke vlucht
langs ijle belijning van wijkende bergen
op het hemelse paard uit fergana gekomen
en nu aan de rand van verstijfde moerassen
zuidelijk de weg die zich splitst op het herfstig plateau:
denkbeeld van damp om bereden nomaden,
flits van een trein roodbestoft uit de bergflanken brekend -…
De sneeuwman
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.035 Zie zo, mijn kleine sneeuwman,
Nu ben je kant en klaar;
Maar 'k heb nog wat vergeten,
Een kuifje op je haar,
En dan dit korte pijpje....
Kom, open nu je mond,
Kijk, Piet, hij staat er heuzig
Of hij er jaren stond.…
Voor een berijmd verhaal
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.031 Wilt gij een berijmd verhaal?
Neem een Ridder in het staal
En een Jonkvrouw in 't scharlaken.
Laat hen in een lange smart
Op een ijzren vaderhart
Langzaam trekken tot ze blaken.
Neem een heks of anderhalf
Met een dosis toverzalf
En een paddestoel of veertien.
Smeer ze op Hem en 't Maagdelijn,
Tot ze broer en zuster zijn,…
Amstelstation 7.1.76/9.15 uur
gedicht
4.0 met 12 stemmen 5.051 Je hebt me in de trein
opnieuw getroffen
er is geen beeld, er staat een scherm
van woorden
dat je aan het oog onttrekt
hoewel door jou gewekt en twintig jaar
geschaduwd
wist je altijd ongezien te blijven
men mocht niets meer van je weten
dat je in je brieven schreef
”Ik ben geschonden
en gebeten
maar ik leef”
je schreef…
Een liedeke van de ooievaar
poëzie
2.0 met 7 stemmen 973 Oievaar, lepelaar!
Waar heb-je zo lang gezeten?
Dreef-je de grote Nijlstroom af?
Heb-je gewandeld om Farao's graf?
En ben-je mij niet vergeten?
Oievaar, lepelaar!
Wie of er je rokje knipte?
Zijn er je kousen nog altijd rood?
En waarom mis ik-je rechterpoot?
Of liet-je die in Egypte?
Oievaar, lepelaar!
Och, kon ik je spreken leren!
Olijkert…
Het roosje en het graf
poëzie
3.0 met 6 stemmen 568 Het Graf sprak eens het Roosje aan:
- Wat moet er met de dauw gedaan,
Waarvan uw blaadjes blinken? -
- En gij, hernam het Roosje toen,
Wat wilt gij met de doden doen,
Die in uw diepte zinken? -
Het Roosje zei: - Ik zal te nacht
De dauw, die mij de morgen bracht,
Tot honigdruppels menglen! -
- En ik, lief Roosje! zei het Graf,
De doden, die…
Het verdorde blaadje
poëzie
3.0 met 7 stemmen 990 Blaadje, door de noordse vlagen
Van de stengel afgeslagen,
Werwaards gaat gij?
" 'k Weet het niet!
Wind en Zefier doen mij dwalen
Naar een onbekend verschiet,
Van de bergen naar de dalen,
Van de vlakte naar het riet:
Nu eens in de zonnestralen,
Dan eens waar de regen giet.
'k Mag niet vragen
En niet klagen:
'k Ga waar àlles heen moet…
Het dromende kind
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.044 De vogels doen hun nachtgroet horen;
Op zilvren wolkjes slaapt de maan.
Ook moeders lust, de jongstgeboren,
Is in zijn wieg ter rust gegaan.
Al dromend vouwt het vriendlijk wichtje
De kleine, reine handjes saam;
Een glimlach speelt op 't aangezichtje,
Zijn lipjes fluistren Jezus naam.
Waar droomt hij van? Van 't zalig Eden
Der Onschuld…
Aan mijn geboorte-plekje
poëzie
3.0 met 3 stemmen 652 Heilige geboortegrond,
Plekje, waar mijn wieg eens stond,
Waar ik 's levens teedre jeugd
Heb doorleefd in reine vreugd!
Wonderschoon, bekoorlijk oord,
Dat de zangen hebt gehoord,
Waar, verrukt of weemoedsvol,
Eens mijn jonge borst van zwol!
Berg- en dal- en bronrijk land,
Waar ik, aan der liefde hand,
’t Heil, zo lang door mij gezocht,…
Van hart tot hart
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 360 Als mijn woorden jou verstillen
je raken diep van binnen
in zinnen die beroeren
met gevoelens heel intens
Als ik je even vasthoud
met een pakkende emotie
in een innige omhelzing
dan voel jij mijn stille wens
Als mijn bedoeling overkomt
in klare taal die niet verward
dan vind jij in mijn zwarte inkt
dat ik schrijf van hart tot hart…
Kamers
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 223 Mijn hart voor jou
is o zo groot
je kunt er in rond rennen
In alle kamers
mag jij komen
zodat je me leert kennen
Het is een
mooie warme plek
waar je me altijd vinden zal
Waar je me
ook zoeken gaat
roep me en ik ben er al…
Eindeloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 Eindeloos ver
staar ik over vlakte
van een rustig schoon
bijzonder landschap
Stil reikende takken
sloten verzonken in groen
Vogels zweven er boven
alsof ze het bezitten
Een verdrinkende zon
zakt nog dieper weg
beschijnt nog even
de eindeloze weidsheid
Eindeloos ver
staar ik over vlakte
en ervaar de diepte
van een rust zo eindeloos…
Gelijk een bloem, zo teder is ons leven
poëzie
4.0 met 2 stemmen 692 Gelijk een bloem, zo teder is ons leven;
Het vliet daarheen, gelijk een snelle stroom;
’t Ontwijkt de mens, gelijk een vlugge droom,
Die ’s morgens flauw slechts voor de geest blijft zweven
Ene enkle nachtvorst kan de bloem doen sneven;
Een felle noodstorm geselt vaak de vloed;
De droom benauwt en foltert soms ’t gemoed,
En doet de sluimerenden…
DE HAVELOZE.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 464 0 God! hebt Gij uw bloeiende Aard
Aan ál Uw kindren niet gegeven?
Ik - word elks drempel afgedreven,
Ik - heb geen eigen hof en haard.
Wél is de wereld ongenadig:
“ De haveloze !" noemt ze mij ...
Dat brandmerk dooft het medelij' -
Ach, is dan de Armoe zó misdadig?
Ik zoek de schaduw van een boom:
Dáár schijnt me althans de rust beschoren…