3871 resultaten.
Penang
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 Exotische flora
in zachte pasteltint
strand in diepgroene kapen omzomend
dichtbij, landinwaarts,
de toppen van Kedah,
rijzend uit bosrijke mantels
als tempels van Boeddha
op stijgende trappen,
pagoden op Britse enclave
met in de verte
de wazige kustlijn
van Atjeh, als fata morgana.
Dat bacpackersstrand
aan de Straat…
De Lethe
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 De Lethe
heeft een verhaal
tussen de grens
en het Tijdenskanaal
een taartpunt
steeds smaller
tot aan Wymeersterbrug
en stug
weerstand biedend
met een flèche en redoute
schansen in het land
dat zich verdedigen moet
tegen oosterburen
smokkelaars turen
of hun pad door het moeras
naar Dunebroek veilig was
er zijn grote huizen
die staan…
wanneer jij gaat
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 141 tussen het licht van de lente
en het zwart van de dood
beschrijft het vaarwel
de eeuwige winter
een leven uit het lood
met verlangen naar verlossing
nog in de uitademing
tijdens de laatste tel
hoe kan men sloten verbreken
van deuren die als muren lijken
met broos levenssap besmeurd
waar jouw ziel is uitgeweken
en de ademende toekomst…
Overdenking
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Ik overdenk mijn leven,
het duurt nu al zo lang.
Ik kom al mijn fouten tegen,
toch zijn ze niet meer van belang.
Omdat ik er steeds van heb geleerd,
met steeds meer onderscheid
mijn eigen domheid kan aanvaarden
met een rustige zekerheid.
Kijkend naar mijn kinderen
zie ik dezelfde kwaal.
Zij komen ook hun fouten tegen,
net zo vaak en telkenmaal…
over de rand
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 963 met mijn tenen over de rand
kijk ik naar beneden
zoek een goede reden
voel me als een krant
met mijn tenen over de rand
zie ik honderd mieren lopen
ben ik zenuwen aan ‘t slopen
heb mezelf niet in de hand
met mijn tenen over de rand
dwing ik mij opzij te kijken
zal wel op een angsthaas lijken
val behoorlijk door de mand
met mijn tenen…
OPSTELTEN...EN ZIJN RECHT(ER)
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 79 Niemand trapt Ivo op z´n tenen
heeft ook geen lange tenen
loopt ook niet op z´n tenen
maar op stelten!
En ´s avonds bij het thuiskomen
roept hij als een kind zo blij
zijn echtgenote Mariette toe:
"Ik heb het recht aan mijn kant"
"Rechter" reageert Mariette droogjes!!…
De nieuwe orde
snelsonnet
3.0 met 48 stemmen 1.981 Nu al het wittebrood is opgegeten
Zal Pim Fortuyn persoonlijk tot besluit
De Argentijnse koninklijke bruid
Op vaderlandse bodem welkom heten.
"Het spijt me wel", zo zegt hij op Schiphol,
"U komt er niet meer in. Dit land is vol!"…
De vlucht des tijds
poëzie
4.0 met 1 stemmen 780 Dát kan mij vaak weemoedig maken,
Dat ons de tijd zó snel ontvaart,
Dat, eer zij 't Heden recht mocht smaken,
De ziel reeds in 't Verleden staart.
Het zaligst uur, sinds lange jaren
Verwacht en vurig afgebeên,
Het komt gelijk een klank van snaren:
Hij ruist, verrukt, en—vliegt daarheen!…
Rare Mensen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 153 De reden waarom vluchtelingen vluchten
wordt in Europa amper onderzocht
een mens maakt zomaar niet een lange tocht
als hij in 't eigen land niets heeft te duchten
Dus waarom gaat een mens op avontuur?
Wanneer je thuisland wordt kapotgeschoten
dan vlucht je weg, desnoods in rubberboten
je rent, je zwemt, je klimt over een muur!
Dan kom je…
Dood
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.143 Eenieder draagt haar met zich mee
je krijgt het dan als je geboren wordt
De achterzijde van de medaille van het leven
als een schaduw reist hij met je mee
Voor velen als een last gevoeld
Voor mij een vriend, altijd aan mijn zij
Waar komt het toch vandaan
‘t gevoel dat alles alles is en toch ook niets
't gevoel geen angst te kennen voor…
Slechtzittend gedicht
gedicht
2.0 met 39 stemmen 12.109 'Sla neer de kracht van wie afvallig rebelleert'
Beter dwalen ten hele
dan weer ten halve gekeerd.
Jij blijft zitten waar je zit
en herinnert je de coca-
coladoppen in de ogen van Egyptische kamelen.…
Het beste deel is meer dan veel
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.562 Niet naar veel te jagen,
Stil zijn kruis te dragen
In des Heren kracht:
Dát doet starren stralen
In de zwartste nacht,
Dát een hemel dalen,
Waar de vrede lacht!
Vader van genade!
Sla mij vriendlijk gade,
Sterk mij tot mijn plicht!
Naar des Levens kusten
Zij mijn voet gericht,
Tot ik uit mag rusten
In uw Sabbatslicht!…
regenboog
netgedicht
3.0 met 33 stemmen 1.339 Als regendruppels
de zonnestralen kussen,
krommen de kleuren.…
ochtend
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 450 een fabrieksschoorsteen
penseelt grijszwarte vegen
in oranje lucht.…
Sonnet op het Sonnet
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.552 Geverfde pop, met rinkelen omhangen,
Gebulte jonkvrouw in uw staal' korset,
Lamzaligste aller vormen, stijf Sonnet!
Wat rijmziek mispunt deed u 't licht erlangen?
Te klein om één goed denkbeeld op te vangen,
Voor epigram te groot en te koket,
Vooraf geknipt, koepletje voor koeplet,
Kroopt ge onverdiend in onze minnezangen.
Neen…
MORGENLIED
poëzie
2.0 met 24 stemmen 1.755 Breek aan, gij heerlijk morgenlicht,
En kleur de grauwe dalen!
Een glimlach van Gods aangezicht
Verkwikt ons in uw stralen.
Gij komt: de nevels rollen op,
En als het bloempje uit zijn knop,
Zo breekt met nieuwe luister
Het Leven uit het duister.
Toch is er nog een Beter Licht
Dan van de schoonste morgen,
Dat nooit meer voor de avond zwicht…
Het Onze Vader
poëzie
3.0 met 30 stemmen 2.462 Geef ons brood en kracht ten leven,
Gij, die alle nood vervult!
En vergeef ons onze schuld,
Zo als wij elkaar vergeven!
Voed ons harte met Uw Geest;
Leer ons lieven allermeest!
Leid ons, macht- en krachtelozen,
Geen verzoeking te gemoet!
Maar beveilig onze voet,
En verlos ons van de Boze!…
Hondenmijmering
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.250 Ten Kate
Sakkerloot! hoe jeukt mijn maag!
In geen zes kwartier gegeten.
Schrale tijden. Vlooienbeten.
Kwade jongens. Beestenplaag.
Altijd vasten. Duivels mager.
Menschenvriendschap. Fricassé.
Benen. Longen. Jan de slager.
Morgen hal-dag : vrij entrée.
Jachttijd : dikke Dries de jager. . . .
Kwispelstaart ik wel gedwee?
Blaffen.…
Morgenlied
poëzie
3.0 met 20 stemmen 1.805 Grote Schepper, bron van zegen!
U begroet ons morgenlied.
Wat zou ooit ons hart bewegen,
Deed Uw grote liefde 't niet?
Wat wij hebben, wat wij zijn,
Daaglijks brood en zonneschijn,
Minnende ouders, ziel en leven,
Alles hebt Gij ons gegeven!
Maar de grootste gift van allen
Is uw eigen lieve Zoon,
Al Uw lust en welgevallen,…
Gekrenkte ziel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 798 Verbaasd vraag ik mij af,
hoe zo'n gekrenkte ziel,
zoveel liefde geven kan,
zo zonder voorbehoud,
en zonder iets te vragen,
zo vrijgevig zijn kan,
zo teder en zo fijn.
Verbaasd vraag ik mij af,
dat je me zoveel warmte geeft,
zonder zelf warmte te hebben gekend,
me geborgenheid biedt,
een veilig thuis,
terwijl wanhoop en angst,
jouw kind-zijn…
Leven na de dood
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.641 Nog voor haar dood,
was dat ik zei,
ach oma, laat ons weten,
of er een hemel is,
om ons verdriet wat te verzachten,
en zeker het gemis.
En na haar dood,
ziedaar,
een duif kwam aan mijn zij.
Beroeren kon ik haar,
en 't was alsof ze zei,
't is goed mijn kind,
wees maar gerust,
geen twijfel meer voor jou.
Want na de dood,
gaat alles…
De laatste modernist
gedicht
3.0 met 42 stemmen 19.383 Hij wilde bij maanlicht vulkanen bestijgen
maar dronk een glas wijn bij het vuur.
Hij dacht zich op jacht in het schemerige noorden
maar stond in een sneeuwbui van meeuwen op pas geploegd land.
Hij moest nog een meesterwerk scheppen
maar viel in slaap bij muziek van Ooitweer en Voorheen.
Hij droomde een mes in de strot van de poolvos
maar…
regenboog
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 750 als regendruppels
de zonnestralen kussen
krommen de kleuren…
Raadgevingen van een oud recensent aan zijn zoon
poëzie
3.0 met 7 stemmen 3.224 Beuls-professies (petten af!)
Zijn sinds jaren meestal erflijk.
Daarom, kind! (een mens is sterflijk,
En uw vader helt naar ’t graf!)
Ware ’t nimmer te vergeven,
Zo ik u geen raad zes zeven
Vóór mijn end te slikken gaf.
Primo – Jongen, voel uw waarde!
Want een echte Recensent,
Schoon ’t langoorigst dier der aarde,
Houdt zich voor de knapste…
Als Lot
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 458 Uit was getrokken blijven
deze lijven zacht en kneedbaar
tot ze gegoten zijn en
harden in hun bronzen vormen.
Later zie ik deze lijven
bronzig kijken op hun sokkels
naar u en mij, terwijl zij
daar voor eeuwig
pronkend moeten blijven.
Hoedt u voor de lijven,
die voor altijd beklijven
in de houding waar ze staan.
Met haar ben ik begaan…
LENTELIED VAN EEN RECENSENT
poëzie
2.0 met 15 stemmen 2.191 Ei, al lente?…hm, dat ’s vroeg!
En dat gaat maar zonder vragen!
Vreeslijk lengen toch die dagen!…
’t Had waarachtig tijd genoeg!…
’t Endje zal de last wel dragen!-
Nu; het licht er toe… ’t Is fris…
Brrr ! Als dát nu zefier* is!
Hiet dat warm? het vriest, pot domen!…
En wat zie ik aan die bomen?
Zou dat ook al mee gaan doen?…
Al zijn leven!…
ONTWAKEN
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.606 Ik droomde – een droom vol tegenstrijdigheden,
Half licht, half duisternis, half waar, half waan,
Nu Profetie, dan Echo van ’t Verleden,
Vaak beide in eens, en immer – half verstaan.
‘k Greep schimmen, die mij door de vingren gleden;
Ik vloog, of kroop, maar niets werd afgedaan;
‘k Heb in één uur genoten en geleden,
Heel ’t bonte lot eens Levens…
DE VLUCHT DES TIJDS
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.695 Dít kan mij vaak weemoedig maken,
Dat ons de tijd zó snel ontvaart,
Dat, eer zij ’t Heden recht mocht smaken,
De ziel reeds in ’t Verleden staart.
Het zaligst uur, sinds lange jaren
Verwacht en vurig afgebeên,
Het komt gelijk een klank van snaren:
Hij ruist, verrukt, en — vliegt daarheen!…
HET ZIEKE KNAAPJE
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.940 Eens woonde er in een nauwe straat
Een knaapje, zwak en teer:
Hij lag er met verbleekt gelaat
Op 't eenzaam ziekbed neer.
Hij lag er sedert jaar en dag,
Waarin hij zon- noch maanlicht zag;
En toch, bij al zijn zielsverdriet,
Hij klaagde of morde niet.
Maar eindlijk, op een zomernacht,
Sloot hij de handjes saam',
En fluisterde…
Aanvliegen over de sont
gedicht
3.0 met 18 stemmen 7.863 Aanvliegen over de sont,
over donkere kommen van finse meren
scheepgaan in de kajak
der gestorvenen
drijven op de wateren
tussen taiga en toendra
oog en oor zuiveren
aan leegte en verte
zich voeden met bessen, met hoed
en geur van de goddelijke paddestoel
dromen de droom
van het eeuwige heden
als arktiese beer
weer tot sneeuwblinde…