Hartenkreten

hartenkreet (nr. 55.054):

Overdenking

Ik overdenk mijn leven,
het duurt nu al zo lang.
Ik kom al mijn fouten tegen,
toch zijn ze niet meer van belang.

Omdat ik er steeds van heb geleerd,
met steeds meer onderscheid
mijn eigen domheid kan aanvaarden
met een rustige zekerheid.

Kijkend naar mijn kinderen
zie ik dezelfde kwaal.
Zij komen ook hun fouten tegen,
net zo vaak en telkenmaal.

Niet alleen mijn kinderen,
er zijn er al zoveel meer.
Kleinkinderen en achterkleinkinderen,
in de loop der tijd, zoveel, zoveel.

Ik zie het met een glimlach aan.
Zovele wensen, zoveel idealen.
De toekomst brengt niet wat ze wensen.
Zij zijn immers ook maar mensen.

Het helpt niet als je het vertelt.
Wat kan zo’n oud mens weten
wat hen drijft en hen beweegt.
Zij komt uit een oud en ver verleden.

Zij leven in een moderne nieuwe tijd.
Wat oud is, is versleten.
Nog een ietsje waardevols als antiquiteit.
Toch komen ze het te weten.

Mettertijd.