Alle inzendingen over tijdsbeeld

De diepste kern van steenvruchten vergroeid met tijdsbeelden als harde pit te kraken, ongenietbaar, verdicht tot hij de ogen sluit wordt hij uitgespuwd, op het geopende land om z’n overwoekering vrij te maken ontstaan winterharde pijnbomen, de ziel stijgen boven de kruinen uit, iconen sluipen het gedroomde binnen, van de lente,…

de Gluut zon als maan in nevelen sterren wazig en van verre alles zweeft draait beweegt alleen de mens oh hoe draaierig staat stil uren eeuwen minuten tijden in rekening worden niet bekeken door Gluten anders dan als dom mensen gereken tegen eeuwigheid bij tegenwoordigheid van geest het Gluutse lijkt onverheeld het ware tijdsbeeld…

begrip geboortedorp is meer dan geografische aanduiding een tijdsbeeld abstract album met foto’s geluiden die ik opving een krakend bed diggelend glas knappend illegaal brandend vuur buurman driftig geheven vinger stilte op trompet verbogen stuur van gemoffelde fiets met blokken rond pedalen schoensmeerdoosje met helft van knijper en weckring…

Welke mens heeft de macht om naar geest en gave en met zijn creatieve pen de kracht in het literaire het hele scala kan beschrijven en te laten overwinteren in elk tijdsbeeld tot mogen kiemen en tevens te laten bloeien ? Er bestaat geen einde in de fictie en in de tijdloze non – fictieve verhalen.…

merk ik dat ik mezelf onbewust in hun wereld ben gaan posteren even voel ik me een van hen tijd en zijn aanvoelen ik probeer hun denken ten diepste in te denken blijf het proberen het ontdekken wat ze bedoelen wat ze eigenlijk willen zeggen hun verwachtingen zoals ik die nu ook heb te voorvoelen wat ze willen uitleggen is het hun tijdsbeeld…

Stillevens mogen een tijdsbeeld geven Even stilstaan in je dagelijkse leven Het andere zicht voor ogen De observatie maakt bewogen Stillevens in genietende pracht Het maakt blij en zorgt dat het leven innerlijk lacht Vergezichten met solitaire bomen Beeltenissen laten het overkomen Langzaam vergaat de tijd Een andere wereld waarin je kijkt…

De wijzers van de klok krommen verder door in zwart op wit in een universeel decor elke tik, een kleine stap de maat van elke slag de wereld verder draagt op een onafzienbare trap van uitgesleten treden een dwingende weg plaveit naar het tijdsbeeld van zichzelf naar opnieuw een andere tijd.…

Elke vorm gestremd in zijn groei, een tijdsbeeld van voorspoed en tegenslag. De binnenkant glanzend, glad parelmoer. Ik denk aan mijn oude vriendin, bijna blind, zo wanhopig om toch weer een oorlog. Zij ging mee op een lange protesttocht en stierf in haar bed na haar thuiskomst. --------------------------- uit: 'Autogeografie', 1995.…

Kabbelt voort in de verbeelding, voelt zich verleid aan de mateloosheid van de dag, die de betoverde hemel splijt, Het zal het hart bedwingen, de hunkering naar het tijdsbeeld, wat geil en zwanger was van de geuren van seringen, maar door vergetelheid z’n weelde liet verdringen in uitgestrooide as, het was mijn gedroomde horizon…

Verhalen schuilen in de kraters van de maan op de autocue van schaduwen zijn ze te lezen in de achtergrond van de hemel letterlijk vertaald voor de overlevering in tijdsbeeld blijft het vrezen de schoonheid in tekst van de vrije liefde betaald.…

Verhalen schuilen in de kraters van de maan op de autocue van schaduwen zijn ze te lezen in de achtergrond van de hemel letterlijk vertaald voor de overlevering in tijdsbeeld blijft het vrezen, schoonheid in tekst van de liefde uitbetaald.…

Verhalen schuilen in de kraters van de maan op de autocue van schaduwen zijn ze te lezen in de achtergrond van de hemel letterlijk vertaald voor de overlevering in tijdsbeeld blijft het vrezen, schoonheid in tekst van de liefde uitbetaald.…

vrijwillig afgestaan, troost als groeisel op de kale stammen rijpt het mos non-perfectie van ieder gevoelsmoment, onmogelijk uit te drukken in een expressie van de taal naar ieders dialect gekend, vertaald naar een eigen verhaal zich laat verleiden door onvolkomenheid, zoals een meesterwerk met craquelé uit zijn lijst of tijdsbeeld…

waarin de betekenis leeft dat alles een sleutel heeft, vaak onvindbaar in het sleutelgat van haar geschiedenis geselecteerd in onmacht of onvermogen, gevat in eigen speling, de vreugde in het kleinste wordt de liefde ingeleid, wat niet in protest op een hoop laat vegen door afgunst, haat en onzichtbaar vaag, binnen het context van een tijdsbeeld…

Wijzers van de tijd krommen verder door, zwart en wit in een mondiaal decor en elke tik de wereld verder draagt, de pragmatika van regelmaat in het tijdsbeeld met haar uitgesleten treden, spiegelt zich naar verbeelding op een denkbeeldige trap, geplaveid door lijden en gebeden, verandert alleen de kleur van het raderwerk, bestaat…