5109 resultaten.
Te Bond
snelsonnet
4.5 met 4 stemmen 174 Each Time You Die Alone, The First To Die,
Maybe You Die Today or Die Tomorrow,
Die Now, Again, or Die Once Without Sorrow,
Die Twice, Die Hard or Die And Say Goodbye.
Maar híj blijft leven, wat er ook gebeurt,
Die 007, ‘shaken’ dan wel ‘stirred’.…
angst voor het onbekende
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.410 angst vreet de appels
uit de kruinen van mijn dag
mijn nekharen overeind hijgend
en wolken volgen zijn hand
ze leggen zich vlokkend neder
op de vensterbank van mijn ogen
het onbekende staart me
recht in het verbleekte gezicht
zijn ogen zijn zo donker
dat ik niets kan dan tasten
en mijn gedachten vallen
in een heelal van een…
ik wou dat je hier was
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.701 ik wou dat je hier was
zelfs om simpelweg
tesamen van deze
zoete lucht te peuzelen
en zodat ik mijn arm
over je heen kon leggen
en met mijn vinger
van de warmte likken
om mijn hart
nog eens vol te tanken
met wat lieve woorden
en met mijn lippen
een serenade te zingen
aan jouw mond…
glasscherven
netgedicht
3.3 met 6 stemmen 1.759 haar gronden en haar stammen
een massagraf van scherven
die languit in het bos
verder liggen te sterven
de kleinste vonk
die de zon onnadenkend
aan onze hemel verliest
schieten ze tot een vlammenleger
dat de tedere kleuren
en al wat de bloemen geuren
in zijn hete armen wurgt
het landschap smelt weg
in een bloedbad van asse…
volmaakt gelukkig
hartenkreet
2.5 met 10 stemmen 3.531 op de grond ligt een gedicht
een naakte scherf die de wind
uit de spiegel van mijn leven nam
mijn trouwe stoel houdt me
krachtig vast en hoest het stof
vanonder mijn onrustige kont
vantussen de takken ijlt
een lichtstraal door het glas
en legt de titel bloot
'volmaakt gelukkig', hij glanst
ik trek gehaast aan de pen
poog…
mag ik
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 967 mag ik aan uw zachte borsten slapen
en spinnend neergelegen in uw armen
naar het verre licht van sterren gapen
zachtjes me aan het uwe verwarmen
mag ik u voorzichtig uit het gras optillen
en dat moment tot een puntje verkleinen
om door regen en wind in mijn hart te stillen
langzaam samen in ons geluk verdwijnen
zonder gesproken woorden,…
liefste gaatje in mijn schaduw
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 727 Liefste nog levend gaatje zelfs als
Het licht de kamer ontvlucht
En lamp die het gooien
Dat men mij in de mond wekt
Blijft doorstaan
Bloempje in mijn weide
Dat zelfs als een dode zon
De vruchtbaarheid ontrooft
Die liefde blijft bloeien
Luisterend, oor in een bloem
Dat ik zelfs wat onder de tong
Ligt te sterven of te glanzen
Geheel…
koude ogen
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 628 Zijn ijskoude blik priemt
de minachting door mij heen
hoe kan ik zacht blijven
als hij mijn woorden stukslaat
met het scherp van die lach
-scherven eten immers vlees-
de schaduw plukt hij uit
het zonnigste van mijn zomer
en verstikt mijn brave neus
er tergend langzaam in
telkens lik ik wonden schoon
aan het licht in dit leven
en zweven…
zwevend door een rustige zomer
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 425 onze handen versmolten
en ogen strelend in elkander
een zwevende stap
door de rustige zomer
jouw lippen zachtjes
fluisterend in mijn huid
en mijn dagdromen beleven
mijn neus slapend in
jouw zoete geur
en mijn ogen open
voor de schone hemel
de weide vol bloemen
die buigen onder
onze spelende lichamen…
slaap zacht mijn liefste
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 828 slaap zacht mijn liefste
mijn hand zweeft boven je hoofdje
liefde is een krachtige wind
mijn lippen strelen je ogen toe
slaap, als de roos die je bent
krijg ik het hart of de stekels
ach, het maakt me niet uit
ik straal wat warmte
in het licht van mijn hoop
ze is van breekbare zon
slaap maar, in mijn hart…
we lezen elkanders lief
hartenkreet
1.2 met 4 stemmen 664 ik zie ons in mijn dromen
de eenden dansen op
een podium van helder water
en de zon schenkt ons
deze aardse hemel
onze lichamen fluisteren
de warmte tegen elkaar
ik strijk een haartje
uit je smeltende oogjes
het belemmert mijn dwaal
bomen ruisen wat muziek
ze zijn zo gelukkig
even dansen onze lippen
ze lezen elkanders lief…
gom mijn barsten
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 381 Mijn toren kucht langzaam brokkels uit
en de ruiten worden als vaders ogen troebel
ik verlang naar de zachte aanraking
die het gif stilletjes opzuigt en uitspuwt
uw lach en uw ogen gommen de barsten
van onze tekening die nu nog een ets is
maar weldra zal krioelen van de kleuren
aan mijn voet steken bloemen het hoofd op
onder uw vruchtbare…
gevangenissen voor de zachte criminelen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 797 Het menselijk zwerfvuil van onze maatschappij
Afgeschud tussen spijlen van beton en staal
Die het laatste greintje lieflijk tikken
Van de reeds verdorde harten bijten
Staal en papier in één kooi gemalen
En in de benzine van pis en wanhygiëne
Kan één grijze vonk van een gebaar
de geest tot de explosie drijven
En moeders kunnen enkel…
tot ontploffing gepest
netgedicht
3.8 met 36 stemmen 2.817 Hij was de krabpaal van hun schelden
en soms zelfs de platte speelbal
van hun tot vuist gekropte gal
één die ze in nalachen nog wegkwelden
onder het vriezen van hun blikken
leken zijn ledematen als versteven
en was de korte glimlach verdreven
in een bad van wat angsten prikken
zijn hart dat overtrokken is met een lijmlijn
en als een glazen…
lente(sonnet)
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 620 de lente ademt de winden drijfveer
van haar vruchtbaarheid over mij
en haar vogelen stembanden zingen blij
in onze grijpende oren neer
en de zon lacht een opening in
zijn wenende en grommende gordijnen
ook de paddestoelen verdwijnen
in de humuslaag van hun begin
de geldgeile mensenklauwen grijpen
alles van zand tot kraaien
nog…
geklommen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 421 Zijn zweet is omhoog gemengd
met de modder en het stof
en zijn griploze handen klommen
achter de trekhaak van de ogen
de grijze rotstanden grijnsden
reeds vele krijgsgevangenen
van de strijd met zijn huid bloot
ook de winden lachten neerwaarts
en met schmink van geld
toverend gemaakte ogen
lachten vanuit een glazen paleis
met…
zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 697 de zomer vangt de spelende kinderen
en propt ze vol met zijn liefde
tot hun huidjes langzaam overlopen
van het als maar groeiend plezier
hij vult het landschap met zijn kleuren
lustig hier een stipje, en één daar
de bloemen wekt hij uit hun slaap
wrijft zachtjes over hun neuzen
met de gouden vingers van zijn zon
het water schenkt…
moeder
netgedicht
3.6 met 49 stemmen 6.400 moeder in uw omhelzing kan ik rust terugvinden
gij legt mij de zachte woorden in de mond
stillend, een schuilplaats voor stormwinden
in u is de bal van mijn geluk wel rond
en kan hij rollen, mij de lach aansteken
moeder gij schonk mij een grote mond vol tanden
al moet gij hem vaak zelf eerst openbreken
tussen de eelt schuilt er fluweel in uw…
dagen, leven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 856 dagen vol hoop
en dagen vol verwachting
dagen waarin alles
een ballade leek
dagen dat droefnis
de vreugde opslokte
en dagen die
op hun sterfbed
niets meer waren
dan een verlossing
ik bundel ze in een woord
dat niets kan doen
dan zichzelf zijn
en zachtjes om jou smeekt…
spiegel
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 831 ik heb in de spiegel gekeken
in mijn hoofd mezelf gefotografeerd
aan het beeld getrokken, het gekeerd
en de schaduw weten te breken
in miljarden stukjes licht
deze dan weer gescheiden
of op andere plaatsen gericht
minuten kon ik het beeld berijden
vol hoop en valse edelheid
ik ben er zo diep in gedaald
dat ik niets meer heb behaald
dan…
plank
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 849 hij voelt de adem uit zijn longen groeien
de woorden staan stijf in zijn keel
zoals zijn lichaam dat een plank is
en langs alle kieren kraakt
vol wormen en vol sporen van regen
de foto in zijn handen is niets
dan een vlekje vertroebelde troost
dat hij tegen zijn dovend hart drukt
en indommelt…
afscheid
netgedicht
3.9 met 21 stemmen 2.816 het is zo zwaar dat ik het niet
over de drempel van mijn lippen krijg
"afscheid" weerklinkt in een uithoek
van mijn daverend hoofd en beukt zich
tegen de moed die het recht houdt
mijn tranen kauwen op de grond
onder mijn wankele voeten, om dan
een braakbal van niets uit te spuwen
ik val een laatste maal in haar armen
en mijn geheugen…
warm dorpje
hartenkreet
2.7 met 7 stemmen 1.032 straten waar licht door zweeft
en zich tegen de gevels neerlegt
de blikken langs de kanten
zijn er niet ijzig maar
aanvaardend en auto's razen
er ook de gassen uit hun longen
maar er zijn die momenten van pure
kalmte, wanneer de beheerste wind
als muziek mijn poriën betreedt
vogels planten zich op halzen
van knusse lantaarnpalen…
opgestropte mouwen
hartenkreet
1.7 met 10 stemmen 1.045 "ben ik een eikel" zei ik
"zeg dat nog eens, als je durft"
"bam" sprak zijn vuist
van haar hardste kanten
een druppel bloed danste
op de kale vloer en werd
maar al te gauw vergezeld
ik stropte de mouwen op…
rollercoaster van liefde
netgedicht
2.6 met 5 stemmen 732 Jij legt met dartel
geluk een rollercoaster
van liefde aan
in mijn buik
vreugde schroeft
naar een salto
en valt dan
duizelingwekkend diep
je hand trippelt
om mijn middel
roert in mijn hart
zweept het op
je ogen kietelen
in mijn hoofd
daar barst het lachen
langs elke kier
naar buiten en
dieper naar binnen…
samen (broeder)
netgedicht
2.7 met 12 stemmen 4.398 laten we samen strijden broeder
tegen de zwarte draak
we hebben elkander verzwakt
voor zijn grijpgrage klauwen
laten we vanonder één schild
de puinhoop vlammen overschouwen
en met twee zwaarden hakken
tot rust uit zijn groene aders bloedt
laten we samen over de middenweg
tussen hart en hoofd ronddolen
zodat we telkens met één oog
door…
aankijken
netgedicht
3.1 met 9 stemmen 1.060 verbaasd, verdwaasd compleet tot
een standbeeld verstard
sta ik in uw aangezicht te kijken
kleine golfjes hoop stralen
van mijn erts de hemel in
nu aangewakkerde hoop het lood
smeltenswarm geworden is
jouw ogen openen me een boek
waarin onbekende tekens
over zijden bladen dansen
de grote boten moed drijven
me in kleine stukjes gehakt…
hommage aan Laurens W.
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 263 Woorden vouwt hij open
tot de juiste betekenis
en past dan alles
in elkaar tot een zin
die zinnen zijn zijn plasticine
hij schept werelden
aan de lopende band
in papieren scheepjes
vaart zijn gevoel nader
en zet ons in traan en vlam
niet alleen met woorden
is hij groot
maar ook van hart…
jij verstuift in het licht
netgedicht
3.6 met 9 stemmen 904 Jij verstuift in het licht
kleine bloesems varen
langs mijn ogen binnen
bevrucht door liefde
mijn netvlies staat in bloei
en ‘s avonds nog het meest
dan gloeit het verlangen
als romantiserende zon
ik droom vreemde dromen
voor ik in slaap ben
en kruip naar de tafel
mijn pen regendanst rond
een vurig blad, smekend
om de…
warme winterdag
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 674 de zon is uitgeput enkele
straaltjes ontspringen de hemel
de planten worden stijf
en de bloemen schrompelen
hun seniliteit tegemoet
de bomen zijn moe en kaal
de dag zwakt als maar af
terwijl de nacht sterker wordt
dieren kruipen weg in hun holen
de vorst ontruimt het landschap
het wordt winter en toch
heb ik het warm vandaag…