tot ontploffing gepest
Hij was de krabpaal van hun schelden
en soms zelfs de platte speelbal
van hun tot vuist gekropte gal
één die ze in nalachen nog wegkwelden
onder het vriezen van hun blikken
leken zijn ledematen als versteven
en was de korte glimlach verdreven
in een bad van wat angsten prikken
zijn hart dat overtrokken is met een lijmlijn
en als een glazen bol het bloed uitstoot
kraakt mijn oren de overdruk bloot
en de wonden die hun huid zal erven
van zijn dag na dag geslepen scherven
zijn enkel wederexplosies van pijn
Geplaatst in de categorie: pesten