Alle inzendingen over toch kan er dan inte

- wat jij nodig hebt, is een warme douche, een bord erwtensoep en een goede beurt, - zei zij 'dat is nogal drastisch', vond ik - kom nou maar – en ze gooide haar benen open en krabde aan haar dijen 'moet ik niet eerst douchen?' haar voetjes duwden als scharen van een krab hem al naar de killing fields van haar maanmond op weg naar het…

Soms weet ik echt niet wat gedaan: die bedelaar een aalmoes geven terwijl ik er haast zeker van kan zijn dat hij geen honger heeft maar drugs zal kopen. Soms weet ik echt niet wat gedaan: een klein bedrag aan geld toch overmaken terwijl ik weet dat 't goede doel met veel procenten zal gaan lopen. Soms weet ik echt niet wat gedaan: die…

Met moed en wilskracht kom je verder dan je denkt dat vertrouwen schenkt.…

Als trots agent mag ik Afghanen leren Hoe je de burger pakken kan, echt fun Mijn bonnenboekje mee en lasergun Maar wijkproblemen, net als hier, negeren En oh ja, kom ik huiswaarts in een kissie Weet dan: het was geen militaire missie…

We zouden uit principe niet gaan kijken, Toch wordt het morgenavond stil op straat. Als Denzel Dumfries als de brandweer gaat Dan moeten de principes maar eens wijken. Principes zijn best mooi maar ook wel lastig, Alleen als het ons past zijn wij standvastig.…

'Met je poten in de klei' 'Met je handen aan het bed' laat staan 'Met je handen in het sop' De directeur blijft buiten schot blijft in z'n kamer met de deur op slot Lekker ronddobberen in z'n werkbubbel en ook privé in z'n bubbel met bubbels En hij, zij bijvoorbeeld de schoonma(a)k(st)er met een biertje van de rijkste Mevrouw…

Eindelijk kwam er witte rook uit de schoorsteen De schoorsteen van mijn 'rookige' avondleven Ik dorste het verslavende vuur Ik maakte al wat ik had aan tabak nat Ik had er meer dan tabak van Vooral van het kopen van zo’n pakje Vooral van de schrijnende verpakking Vooral van de stijgende kosten Ik brandt me er niet meer aan Ik brandt…

Moeder de Vrouw is een begrip. Vader de man bestaat nog niet. Vader die Vriend is wèl. Vrouwen die ook moeders zijn, zijn trouw aan hun kinderen, die ze verzorgen willen. Vaders die mannen zijn, maken veel te veel zaad, een lang leven lang, dat ze lief verdelen. Soms winnen wij mannen de kost. Graag willen we verwekkers zijn. Dat is…

Een ambitieus jong schrijvertje Beklaagt zijn zwak geheugen "Niet één vondst blijkt een blijvertje Mijn brein wil maar niet deugen" "Gelijk een zeef, zo voel ik mij Helaas, maar 't feit dat ligt er Wel heb 'k er een ambitie bij De wens te worden: dichter." Warempel, na een hele poos Schreef hij zijn eerste liedje Over een lelie en…

Ten leste gaat het treinkaartje verdwijnen De trend is al een tijd gelee gezet Het analoge toetredingsbiljet Rangeert nu uit op allerlei terreinen Voor de allerlaatste volgers: wees niet bang En knip je ov-chipkaart met een tang…

Daar ga je waar ga je ? Grijs, blauw, rood kleuren vermengen zich geuren dringen zich op fluisterstemmen zo licht alles lijkt logisch maar niets is het nog hoe gemakkelijk kan het zijn hoe moeilijk toch ?…

Zat in de zon, op m'n balkon, zag in m'n ooghoek een vreemd object Was het een schittering een luchtballon Het hing stil warempel was net, een bord, een schotel, een UFO misschien? Zou de zon rare dingen uithalen, of heb ik het goed gezien? Het ding bleef hangen, rode lichtjes flikkerden af en aan Bleef even staren, voor het besloot…

De Partij van de Vrijheid groeit, want de PVV staat voor zoveel méér. De Partij van de Verbinding, waar samenwerking het wint, van verdeeldheid. De partij van de Vrede, die havikken en duiven, nieuwe snavels, en nieuwe vleugels geeft. De Partij van Vertrouwen, waar vuisten worden geopend. Waar gelovigen en atheïsten, glazen heffen…

"Als ik hem nou eens niet had doodgeschoten", Zo sprak vervolgens trots Balthasar G., "Dan telde Willem zeer beslist niet mee Als een figuur van nationale grootte. Nee, eigenlijk zijn wij dus met ons beiden De grootste Nederlander aller tijden."…

Vandaag ben ik eens bij de neus genomen. Ik had hem iets te lang gemaakt. Maar ja, 'k laat mij niet ringeloren, maar werd er toch diep door geraakt. Ik kreeg de wind van voren, de puntjes kwamen op de i. mijn oren weer goed schoongewassen. Ze staan nu diep in't rood als ik ze zie. De kaas is van mijn brood gegeten. Maar 'k leerde zo bescheidenheid…

Schemering komt gestaag en verzandt alle gedachten. Machteloos is de hand die geen pen meer vast houdt. Toch het is de geest die het verhaal opbouwt, maar zich niet laat vangen op A-4 formaat. Laat is het nu op de avond en de nacht opent haar poort. Iedere daad en elk woord zijn reeds geslonken en vluchtig als vuur vonken gelijk je twee…

Je moet de taal kunnen verstaan die twee geliefden spreken als ze voor elkaar willen bestaan, je moet de taal verstaan van het leven, het geven en het nemen, ook beleven. Je moet ook de taal kunnen verstaan van het ongemoeid laten gaan, en van de laatste halte, het eenvoudigweg doodgaan.…

Wat moeten Nederlanders veel verduren... Waar moet het met ons 'arme' landje heen... Dat er bezuinigd wordt snapt iedereen, Toch zien we dat het liefste bij de buren. Want nu wordt zelfs mijn 'backyard' niet gespaard, Ik krijg steeds minder slagroom op mijn taart...…

Het landschap mag leven Verscheidenheid gegeven In context van meer dan louter groen Bloemrijk fatsoen Bloemenzeeën Volop reeën Orchideeën In zeeën Het gevoel verblijdt Met veel bloemen tussen gras verspreid Volop zoemende bijen Het maakt vlinders blijer…

Eenzaamheid omsluit hem, als in een kast zonder deuren. Met geen spleetje licht. Afgesloten, duister, dicht. Hij trekt zich nog verder terug in een andere wereld. De wereld van zijn gedachtegang. Daar opent hij deuren naar een prachtige zonsondergang. Hij hoort de merel fluiten, ruikt nog de warmte van de dag, vermengd met bloemengeuren…

Ik weet niet wat ik jou zou zeggen, als je hier bij mij zou zijn. Ik denk wel dat er tranen drupten, omdat ik blij, zo blij zou zijn. Het is natuurlijk dwaas, om zo te denken. Mijn fantasie gaat dikwijls met mij op de loop. Het verlangen naar jouw blauwe ogen, vervult mij telkens weer met stille hoop. Een mens moet blijven hopen, op zich…

Mensen wensen je het beste maar doorgaans het beste wat bij hem, haar, hen past…

Ik kan heel goed de boel de boel laten maar ik ben wel een opgeruimd type ordenen, opruimen schoonmaken, netjes maken zit in mijn genen en is aangemoedigd door wijlen mijn moeder zij altijd in dat schort niet uit te krijgen soms lukte het dan speelde ik obertje had de afwas al gedaan de keuken opgeruimd en koffie met wat lekkers…

Wanneer we een emotie binnenkrijgen bij het kijken naar een film of ongeluk is het onmogelijk het droog te laten blijven dus laat ik mijn schaam- tranen naar buiten drijven. Immers, huilen mag?…

Ontspannen leegde ik mijn brievenbus, De WOZ-aanslag had ik gekregen. De huizenprijs was immers niet gestegen, Maar eens te meer bleek dat een dooie mus. Want ondanks dat de huizenprijzen dalen ‘Mag’ ik verdorie elk jaar meer betalen.…

Met iemand die kwetsbaar wordt kwetsbaarheid delen. Delen dat je angstig hebt gestaan waar nu de ander staat. Zeggen dat je daar nu samen staat. Samen luisteren naar de stem van hetzelfde verdriet. Samen dezelfde pijn ervaren. Is ongeluk delen, maar samen toch gelukkig zijn. Met iemand die kwetsbaar wordt kwetsbaarheid delen werkt wijzer…

Er is zo te zien en te lezen en horen geen muziekdocent nog te vinden voor scholen laat staan een orkest, trio of jongenskoren Geen haan die er kraait en geen hond die wil storen veel werk aan de winkel met andere woorden Een podium hier en een workshopje daar een cursusje bandcoaching voor drie fluitisten Een keu in de hoek…

De gezichten van weleer van verre eerdere levens komen nog wel eens in een flits voorbij op facebook: het bekendste medium van het digitale sociale netwerk Ze vragen dan om te reageren of iets of wat leuk te vinden Ik vind het hartstikke leuk reageer zo origineel mogelijk voeg een te 'jonge' foto bij maar ga dan weer snel over tot…

Europa, het is eindelijk gelukt: Al heb ik dan ook niet voor u gestemd (Dan stond Jan-Peter nogmaals in zijn hemd) En bent u mij dus door de strot gedrukt Toch ben ik door dit volkslied uitverkoren Alsnog mijn stem voor u te laten horen.…

De mensen, zij zullen nooit weten hoe moeilijk het was hoe zwaar het te dragen was, alleen in het klein zichtbaar de pijn die ik in mijn ogen las.…