Alle inzendingen over toonder

Aha! Speelt geld geen rol? Dat is een bekentenis! Jij bent een vijand!…

Mijn mooie uitzicht bescherm ik tegen rovers – Met zware luiken.…

Dat vond je vrouw Erika nogal sadistisch, dus gaf ze je 's nachts maar gauw de borst, in de hoop op versoepeling en als anarchist haatte je de Utrechtse braafheid, waardoor je naar Schalkwijk uitweek, je eigen huis bouwde, intieme contacten vermeed, Erika naar Marten Toonder zag gaan, maar wel geëerd werd door de keizer van het surrealisme…

Echofiooltjes: iedereen geniet hier van – picnic met herrie.…

Kalme effen zee dringt zacht tussen strandstenen, bereidt met groen wier een ijl, zichzelf vermengend eeuwig trillend schilderij. Glooiende weiden verbergen aan hun voeten kleine ravijnen vol koele loverschaduw en begroeide rotswanden. Op blauwe meren, door zware keien omrand, blinkt de stille ziel van misschien lang vergeten én blijvende…

Men noemt heer Bommel een luie nietsnut die niets uitvoert en slechts teert op geërfde bedragen neerslachtig gaat hij naar buiten de winterse kou in wandelt door dikke sneeuw met sjaal muts en wandelstok heeft -heel uitzonderlijk!- sokken aan zijn behaarde voeten Olivier bezoekt het huisje van zijn vriendin juffrouw Doddel glijdt bij…

Meester Hocus Pas stapt in een bomenring, waarbinnen geheimen wenken én weren, wil steeds sterker zwarte kunst beheren: "Almaar wijder maak ik mijn gezichtskring!" Zijn schaduw toont een verrassende draaiing, baart het vrouwtje Alma, dat hem zal leren driftige plannen bedachtzaam te keren. Haar breiwerk schept grootse verwondering. De pennen…

De meester-zanger verliest zijn theater, gaat met zingende zeelui naar de kust, reist op een zeilschip, dat eeuwen heeft gerust, als kaper over het wijde water. De ruige binken begaan een flater: voor een grote stomer galmen ze vol lust, maar verzuimen beroving onbewust. Orkaan raast, duwt hen voort met woest geklater. Schipbreuk bij een…