Alle inzendingen over tranenval

Jij eet mijn verlangen, en drinkt mijn tranenval, ik voel mij gevangen, in mijn eigen niemandsdal. Wie helpt mij te verblijden, wie geeft mij weer kippenvel, wie wil mij bevrijden, van dit eenzaam buitenspel.…

alleen, achter een gesloten val van water ons meisje lachend zichtbaar door glinsterend tranenval en kijkt langs alsof hier geen lichtbron bestaat ‘daglicht in zonnestralen, beeld ons, laat haar zien!’ jouw gesloten bestaan, maar toch zichtbaar was het aardse te zwaar?…

gaan we samen de woestijn beregenen het jaarlijks ritueel bezegenen met bloemenpracht uit zaad dat al zo lang op kiemen wacht zag de wolken komen zacht in licht gewit de hitte was nog niet gezwicht maar de tranenval was niet te stuiten buien donkerden ontlaadden al van binnenuit de woestijn bloeit ons nu vrij laat het maar vaker…

Het moment waarop je huilt van geluk, een tranenval van vreugde, als je eenmaal beseft, dat vreugde van binnen zit.…

ooit speelde toen men zich nog heilig op liet gaan aan de klanken van ware vriendschap en het echte stille verdriet de stenen tonen lijdzaam het einde van de strijd vanwaar een bliksem door de heldere hemel slaat donder wolken de lucht betrekken tot het grauwe en grijze van een treurig kaal verdort winterbeeld een herfstbui huilt haar tranenval…