103 resultaten.
Winter (Platbodems in Groningen stad)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Doelloos wijst hun vaan de winden aan,
terwijl zij wachten tot de zomer hen weer wekt.
Dan halen zij met frisse moed het anker op
en gaan met mensenvracht en proviand geladen
weer vrolijk spelevaren op het ruime sop.…
IN ENE WINTERNACHT
poëzie
3.0 met 2 stemmen 390 Op bergen had de winter hoog
Zijn witte vaan geplant,
En zag met koud en glinsterend oog
Omlaag op 't groene land.
Dáár rustte gouden zonnegloed
Op 't langgepluimde gras;
Dáár toefden warmte en overvloed,
Alsof het zomer was.
Of was de lucht niet blauw en klaar,
Al kromp de blijde dag?…
Kliniek
poëzie
4.0 met 1 stemmen 903 Vlucht dan dat ene ook, zo grif geboden,
Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans,
als zonk van 't laatste rood de laatste vaan?
Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden
en toen gedeeld en fluisterend beleden -
Met het verwonnen leven ondergaan?
Klinkt weer, ontroostbaar diep, verlangens roep?…
HERFSTBOS.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 325 Schoon sterft het bos, een ridder zonder blaam,
Gedost in geel en hartverheugend rood,
Met helmpluim, die de veed'ren vliegen laat,
En helle lans met wapperende vaan.…
Liefde
poëzie
5.0 met 1 stemmen 587 Vlucht dan dat ene ook, zo grif geboden,
Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans,
als zonk van 't laatste rood de laatste vaan?
Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden
en toen gedeeld en fluisterend beleden -
Met het verwonnen leven ondergaan?
Klinkt weer, ontroostbaar diep, verlangens roep?…
Kliniek
poëzie
3.0 met 25 stemmen 397 Vlucht dan dat éne ook, zo grif geboden,
Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans,
als zonk van 't laatste rood de laatste vaan?
Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden
en toen gedeeld en fluisterend beleden -
met het verwonnen leven ondergaan?
Klinkt weer, ontroostbaar diep, verlangens-roep?…
Schildering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 436 blauw het doek, flarden wit
kalm en geel de eerste streken
dan een scheut oranje, de stof
vat vlam, vuur en gloed alom
buiten zinnen nu smijt
de Schilder met rode tonen
laat linnen bloeden, blozen
maar dan bekruipt hem spijt
open wonden stelpt hij met
een mauve pastelverband
steeds dikker, doffer, grauwer
totdat hij plots met rappe hand…
Die man
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 755 Tot dusver was alles nog te doen
- houd moed, zei pappa
wees sterk en lief voor zusje
- huil niet, riep mamma
het komt allemaal weer goed
maar hier
rillend naakt naast zusje
nu die man hem schopt en slaat
zijn rechtervuist ontbalt en
pappa's zakmes pakt
pappa's mes
zijn pappa
moet hij huilen
huilen zoals alleen een wees
soms huilen…
George Best (1946-2005)
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 872 ging tot de bodem
bij fles en vrouwen - lapte
de bal aan zijn kicks…
Illegaal gestrand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 395 Leeg, door blik ontzield
lig je stil op zompig asfalt
oude kleren, plastic slippers
naamloos lichaam in de nacht
Wie ben je
hoe kwam je hier terecht
wie verloor zich in je ogen, daar
waar nu slechts straatlicht valt,
- is er iemand die nog op je wacht?
Traag zoekt je bloed de afgoot
verdwijnt in het beloofde land
van zoete kou en gouden…
De jongste
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 649 Ja hij leeft, hij ademt
maar verder is er niets
dan gekerm in duisternis
Twee of alle vijf, aan jou de keus
vier paar ogen, naar hem, de jongste
twee of allemaal, de keus aan jou
En hij wees, hij moest, hij wees
hij wees naar twee, naar twee uit vijf
hun blik op hem, na hem de grond
De kogels vlogen, door hem de dood
zijn eigen bloed…
En zucht
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 602 Ineens was je er even
trilling op geliefde huid
een duik in voedzaam water
Niets bleef nog hetzelfde
ook in mij kwam je tot leven
tolde rond in hoofd en hart
En nu jij hier zo klein
verblind door levenslicht
mijn stem bespeurt en zucht
ben ik ergens niemand meer
- hoe liefde vol kan zijn
-------------------------------------
www.sdevaan.punt.nl…
Doelpunt
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.538 traag knerpend grind
onder bezwaarde pas
een koolmees bij je steen
op zijn gemak, zo te zien
totdat het bos plots juicht
en de mees de lucht injaagt
doelpunt voor de thuisclub
bedenk ik, haast beschaamd
en lees het marmer
vandaag eerst zonder tranen
zie het onkruid - nu
-----------------------------------
www.sdevaan.punt.nl…
Kou
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 568 nu gaan ze weer trekken
de scheuren op zijn taaie lijf
maar alles beter
duizendmaal beter
dan die geur van verbrand vlees
van verse botten waarop vlammen lekken
die hem zomer's soms doet gruwen
ook al vloeit er dan drank
knallen er slechts kurken
een geur die hij nimmer heeft geroken
zo hoort hij keer op keer
waren het maar gekken…
Smiley
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 842 ja, ik ben nog teruggegaan
maar je geur was reeds vervlogen
wat een open deur al niet kan doen
ons bed bleef onbeslapen
voor mij de bank tot 's morgens vroeg
daarna een lange, geselwarme douche
pijn en water door het putje
tot de spiegel er van besloeg
daar was jouw smiley weer, met traan
ik heb hem met mijn vinger
nog één keer overgedaan…
Steen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 644 hij schonk hem
omdat enkel een steen
hem onsterfelijk scheen
een steen
zomaar een kiezelsteen
ze kust hem en gooit
want zo alleen
verliest ze hem nooit…
Vlinderwens
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 760 als mijn bloed ooit stolt
en een ziel ontpoppen mocht
denk hem dagpauwoog…
Er
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 614 is geen toekomst of verleden
wij zijn slechts nu en hier
wat zal of was is niets
dan hersengolven heden…
Smeltpunt
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 447 een grauwe waterplas
waar ooit in sprookjeskou
de mooiste sneeuwpop was
stenen ogen op besmeurde grond
een kromme, vieze wortelneus
te strak gevouwen takkenmond
rode koontjes vragen zacht
of hij nu soms
met opa in de sterren lacht
en prompt liggen op het groene gras
wortel, stenen, takken klaar
voor als het straks weer sneeuwen mocht…
Zand
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 429 Hij pakt de krant
en boert
bloed, in kleur
hij zucht
pagina drie
en leest
zon, sterren
hij gaapt
niet zo veel
kneedt zijn kruis
als zandkorrels op aarde
krabt zijn navel
wellicht meer
pakt zijn bril
net - zo - veel
hij kreunt
zijn vrouw
hij staart
ze kijkt
hij beeft
ze komt
hij pakt
haar hand…
Plek
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 527 hij vermoedt dat ik het weet
misschien is dat wel erger
dan er zeker van te zijn
of hij zin had in een biertje
een bak troost, wat praten
en niet mijn domme 'troost'
maar práten dreef zijn ogen
weg voor wat ik toch al wist:
zijn zoon, de flat, het raam
ook nu staat hij daar te staren
naar de hemel die hem vallen liet
zijn eigen vlees…
Ego
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 509 ze vraagt hem wie hij is en hij
hij noemt zijn naam, een stad, een baan
het weerzien met zijn zoekgeraakte beer
dag één op school, zijn eerste zoen
oma's lach, de cowboys in zijn kamer
groene zee met moeder, vader, broer
zijn mooiste goal, gesnik in ochtendmist
de blik van hem die weet wat oorlog is
zijn droom om ooit, om ooit een keer…
H-woord
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 505 ik proef een zin maar slik hem in
niet één, maar drie vier vijftig keer
gekken, schurken, charlatans
zij allen hebben hem besmeurd
als een oud, beduimeld tientje
wellicht hier, op dit onbevlekt papier
gaat het beter - ja, vooruit:
ik hhh
nee, schrijven valt nog minder mee
maar wéét dat als ik woorden wassen kon
ik jou dit steeds weer…
Reünie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 405 een glad verhaal
gulpt uit de mond
van een Armanipak
twee handen vol meisjes
- vrouwen nu - hangen aan
zijn volle agenda
hij glimt, hij straalt, hij is
maar weet hij nog
dat hij vroeger
hier op school...?
hij blikt opzij
ziet ons kijken, lachen
en krimpt
tot welbekende proporties…
Dag
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 369 die kamer zei mij niets
dan duisternis
en een dunne, gouden kier
opeens was ik weer kind
tastte schuw contouren af
vulde vormen rillend in
na een uur - een kwartier?
wist ik genoeg om op te staan
vond de deur, hij klemde niet
zoveel goud viel zwaar
maar stukken lichter
dan wat ik binnen achterliet
--------------------------------…
Een lift, vast
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 328 toen ook het licht nog uitviel
en het stil werd op de gang
vroeg hij pardoes: bent u verliefd?
mijn antwoord deed hem grijnzen
daar hoefde ik niet voor te zien
en wat, klonk het zacht, zou u denken
als niet u hier stond, maar zij?
ik zweeg, knarste zijn woorden fijn
- misschien was dat wat mij verried
hij zei: géven, meer is liefde niet…
Stom
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 426 mijn vragen waren nog niet op
en nu jouw kleren je geur ontbinden
worden het er meer en meer
gek dat wij al pratend
zo weinig zeiden
stom dat ik
dat jij
daar nooit aan dacht
dan hadden we kunnen spreken
over vroeger, jou, je leven
hoe jíj die spleet, zo'n loden nacht
---------------------------------------
www.sdevaan.punt.nl…
Afwijzing met koffievlek
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 682 En ook nog eens de verkeerde naam...
ik heet geen Jan, laat staan Ter Vaal!
meestal begint de drek pas bij 'maar'
en schoppen ze je na 'helaas'
met een fluwelen trap in elkaar
iemand die het weten kon zei ooit:
hoe groot je ellende ook is, bedenk
dat het altijd erger kan – en zo
bedenk ik nu dat dictator Franco
dódenlijsten bij de koffie…
Een lift, vast (2)
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 521 Plots de nacht
zegt hij, zoiets als nu
maar dan ín je hoofd
tranen oeverloos
je brein geplet, een hompje deeg
geen woord dat het nog doet
en toch, hoe gek, ja wreed
na een maand, een jaar misschien
zul je door je rouw de zon weer zien
dat is niet goed, dat is niet fout
leven is sterven, dag in dag uit
zie de roos - hoe zij haar dag…
Zomaar een dag
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 470 Vandaag fonkelt zijn gebit
alsof hij naar de tandarts moet
zijn mooiste kleren behangen zijn lijf
en terwijl hij zijn vrouw gedagkust
de kinderen in hun koontjes knijpt
zegt hij dat hij van hen houdt
de jongste vraagt of hij een kado krijgt
de oudste hoe laat hij thuiskomt
zijn vrouw of er soms iets is
maar er ís niets en hij kómt gauw…