sluipt ze naar mij
of van mij weg want ik kiem in haar gladde greep
zij plukt de bloesem van de amandeltak
ik bijt en kloof het vruchtvlees van de steen
de perzik die op haar navel ligt te blozen
gewapend met schild en speer
tolt zij vrijer om haar as
de kromme zuil van haar wervels
de geile ruiter zadelt haar dijen
en klimt tegen haar venusheuvel…
Haar hoofd
In haar arm
Op een kussen
Borsten
Pront vooruit
Adembenemend
Oog'n, mond
Gesloten
Venusheuvel
Hoog haar
Schede bin-
nen geschoven
Orgas-
me en e-
jaculatie
Venus
Heuvelhoog
Gecopuleerd…
Geen titel 17122011a
schenk mij je hand
en ik leg Venusheuvels tegen elkaar
overal waar ik ga
heb ik jou bij mij
door de vallei der duisternis
of
toppen der bergen bestormend
of
vliegend door de lucht boven wolken
jouw aanwezigheid is
en ik voel mij geborgen
je hand bewaar ik netjes
in een lade van mijn hart…
Het is genoeg: kaneelbrood met de feesten
een harde oude kaas erbij, walnoten en port
Ga ik verloren in het strelen van jouw heupen
vind ik mijn weg in het zachte vlees
van jouw venusheuvel die duidelijk
uit het landschap van jouw lichaam rijst?…
uw levenslijn loopt stuk
Dat duidt op een ongeluk
Gelukkig duurt dat nog wel even
Oei en dat lijkt ook niet pluis
Heeft u soms een grote hond
Ach nu lijkt ie nog gezond
Houd hem voorlopig maar in huis
Wat zie ik daar voor kromme lijn
Tja dat gaat u zorgen baren
Ik raad u aan om flink te sparen
Maar dat huis was toch niet fijn
Uw venusheuvel…
Wie nooit in een dal heeft gestaan
weet niet hoe de berg eruit zien
statig machtig en groots torent Zeus
ver uit boven de Godenzonen
waarmee hij zich omgeeft
zijn echtelijke en buitenechtelijke
aan zijn voeten zijn geliefde Hera
haar venusheuvel glinstert in zonlicht
haar lippen altijd gereed om hem
te ontvangen die zij liefheeft
gaat…
kriebelend net
boven mijn billen om daarna
langs de lendenen omhoog te glijden
het gaat niet zo heel goed met ons
maar vannacht toen je op je rug lag
één been opgetrokken met je volle
linkerborst onder mijn rechter-
hand totdat ik ook je nek streelde
daarna afdaalde jij je bekken kantelde
om de druk van de muis van mijn hand
beter op je venusheuvel…
En al wat daarachter wacht op de roekeloze ontdekker
Want ze kwam me verlossen
Met haar verstomde, wijkende lippen
Die geen verzet verdragen
Zo smolten mijn verkrampte wangen
Het gelaat van de bedelmonnik
Zij werd de stoute juf
Ik leerde sneller dan mijn dorst toeliet
Tuimelend in dat zalig verraad van plooien
Langs de flanken van haar venusheuvel…