Verhangen in een hoerevlecht!
Terug! schuw de ontucht, schuw de lippen
Wier boord van enkle honing vliet,
Maar die 't verderf in 't hart doen glippen;
Wier tong een giftige angel schiet.
o Laat haar arm u nooit omvangen!
Hij sleepte u in de wisse dood,
Een slang die om uw hals bleef prangen,
U worgende in haar valse schoot.…
Je kent me niet meer,
wie zou hem willen kennen,
deze treurige man
die niet eens meer weet
of hij moet verhangen
wat hem nog aan leven rest
die zacht tot je blijft spreken,
nacht na nacht, alsof je luistert
en bang is van het leven zonder jou.…