de vader hield zich verborgen
in tranen vocht hij onder de zon
nee, zijn kind kon beter spelen
met een palmblad en stenen
waarin het mooie vormen zag
zoals vissen en paradijsvogels
dansende vlinders lokten speels
de handjes, vluchtigheid haperde
de voetjes, ontelbare verschrijvingen
de oogjes, vader op het netvlies…
Arles constant over kleur
Bakkeleiend en elkaar wederzijds tot last
Zijn ziel prangend met chroomgeelste kwast
Naar van zonnebloemen de teneur
Op een pimpelpaarse muur
Konterfeitte hij zijn vignet
"Je suis sain d'esprit,
Je suis saint esprit"
En verguldden de tinten
In het avondrood van de midi
Waardoor alles lekker rook
Naar zijn verschrijving…
pragmatiek het gips van het breekpunt scheidt
Haar nietszeggend antwoord zei meer dan de boekdelen
die samenvattend Mijn Muze werden genoemd
Ik vergat haar zowat
haar mysterie aan kleuren
haar lekkende zekerheid
Ik vergaf haar omdat
de drie zinnen van haar email
eerlijker waren dan mijn poëzie
God hebbe mijn verschrijvende…
358
Bezig met laden