Alle inzendingen van G

Van Mr. F. Van Mr. F. ligt 't lichaam in dees kas; Die veel van rook en damptuig heeft geschreven. Die steeds met rook geleek 's mensen leven, 't Geen als een rook verdwijnt en wordt tot as. Zijn geest is ook als rook omhoog gedreven, Gelijk zijn rif hier is tot as gebleven; Alsof het maar verbrande toebak was. -----------------------…

Ik ben de plaats die 't rif van Mr. Fok begrijp, Die in de rook zijn leven zag verzwinden: Wat meent gij lezer, dat gij in dat graf zult vinden? Niet als wat as van een schoon uitgeblazen pijp.…

Wijl ik dus zit en smook een pijpje aan de haard Met een bedrukt gelaat en d'ogen naar de aard', d'Een elboog onder 't hoofd, zoekt mijn gedacht de reden, Waarom 't geval mij plaagt met zo veel straffigheden. De hoop daar op, (die mij vast uitstelt dag aan dag, Schoon dat ik nooit iets goeds van al mijn hopen zag) Belooft mij wederom haast…

'Als ik te lang gezeten had bij jou, te weerloos en te dicht tegen je aan … ' Soms doe ik dat, te dicht tegen je aan. Mijn hand op je huid, je hart in m’n oor. “Ik kan jou dromen,” zei je, en toen kwam je nog dichter. Ik had langer kunnen blijven maar dat heb ik niet gedaan. Je blijft altijd nog even steken in mijn longen. Ik hou halt, en…

Ik heb een ceder in mijn tuin geplant, gij kunt hem zien, gij schijnt het niet te willen. Een binnenplaats, meesmuilt ge, sintels, schillen, en schimmel die een blinde muur aanrandt, er is geen boom, alleen een grauwe wand. Hij is er, zeg ik, en mijn stem gaat trillen, Ik heb een ceder in mijn tuin geplant, gij kunt hem zien, gij schijnt het…

Te denken dat in 't eind mijn staat eens zal verkeren En dat ik eindelijk eens zal gelukkig zijn, Te hopen dat in 't eind een heldre zonneschijn De nacht van mijn verdriet eens uit mijn ziel zal weren. Te zien dat in mijn beurs de duiten wat vermeren, En dat ik dagelijks win dukaten bij 't dozijn; Te hebben kelders vol van Franse en Rinse wijn…

De duivel sloeg met felle slagen De vrome Job, aan ziel en lijf; En had hem al zijn goed ontdragen: Maar tot de zwaarste van zijn plagen, Zo liet hij hem alleen zijn wijf.…

Hoe wonderlijk verkeert des werelds vreugd? 't Zoet wordt gevolgd van bittere ongeneugd, En geen geluk, hoe zeer 't de ziel verheugt, Of 't gans ijdel. Wanneer men zich in volle voorspoed vindt, Dan denkt men niet op felle tegenwind; Maar ach! men doolt; want 't los geluk is blind, En zonder breidel. Die gistren noch een tweede Kresus…

Toen u mijn zuchten steeds mijn liefde kwamen melden, Die ik herkomstig zwoer uit uw volmaakt gezicht; Toen ik geen godheid had dan u en 't minnewicht, Die ik tot Afgoôn van mijn ziel en zinnen stelde. Toen ik in proos, en vaars uw grote glans vertelde, Die ik veel schoonder vond dan 't hemels zonnelicht. Toen mij de weedom van een dodelijke…

Diogenes, de Wijze, Die woonde in een vat; Hieruit kan men bewijzen, Dat wijsheid woont bij 't nat Indien gij dan de wijsheid mint, In 't vaatje gij die vindt; Kom, volg dan met malkander De grote Alexander Naar 't holle vat, naar 't holle vat, Daar Diogeen in zat. De grote Alexander Sprak tegen Diogeen: Indien ik was…

Hoe onstandvastig is 't heelal, Met al het gene dat daar in is? Steeds draait 't geluk en 't ongeval, Vermits geen staat zo in 't begin is, Gelijk ze in 't einde wezen zal. Verlossing volgt na zwaar ellend, Mits 't luk het onluk moet verdrijven, Gelijk de smaad de vreugde schendt, Dus kan geen staat in 't eerste blijven, Gelijk zij…

Is liefde dronkenschap, zo ben ik altijd zat; Schreef Jan lest op een lei. Maar Joris schreef er bij, De Liefde hoeft hier niet, 't is waar behalve dat.…

Verstoken van de zon, die mij weleer verlichtte, En die wel eertijds placht vreugde in mijn ziel te stichten, Leef ik nu vol verdriet: Wat; leef ik? Neen, ‘k leef niet, Mits dat ik dagelijks voor duizend doôn moet zwichten. Ik leef dan niet: ‘k doe al: wel hoe zou ik niet leven? Ik voel te zeer d’ellende waardoor ik word gedreven En d’eindeloze…

Laas! Zal mijn onluk dan zijn wreedheid nimmer staken? Zal dan mijn smart, dus lang gerezen in de top, Nooit dalen? Zal mijn ramp dan nimmermeer houden op? Maar steeds volharden in op mij zijn haat te braken? Dus klaagde Phillis laatst, met tranen op haar kaken, En wrong, gelijk ontzind, haar hagelwitte krop: En rukte zo veel haar in een uur…

De goede Amyntas zat laatst bij zijn Clorimene, Geheel verrukt van ziel en zin, En puur als spraakloos door zijn min, Sloeg hij geen taal, dan door zijn stenen. Doch juist, wanneer zijn lief hem d'oorzaak hiervan vroeg, Zo springt bij ongeval zijn poort op; En nam (zo 't schijnt) voor hem het woord op, En sprak wat vuil, doch luid…

Toen ik u lestmaal, by de leliën en rozen Zo helder pronken zag, en met zo purpren bloos, Zo dacht mij, dat uit spijt de roos verbleekte in 't blozen, En dat meteen uit schaamt' de lelie wierd een roos. Zo doet uw schone verf de roos en lelie duiken, En maakt dat in uw hof, uit hartzeer en verdriet, De bloemen altemaal verdorren op…

We zitten te praten maar je bent al vertrokken en wat ik gezegd heb heb jij niet gehoord De muziek en het glas ze brachten je elders naar andere oorden met ander genot Ik zie nog je handen om het wijnglas gebogen en voel hoe je adem de mijne ontmoet maar je ogen, ze dwalen je zinnen ontwijken Ik zag hoe je wegging al ben je er nog…

O gouden zon! wiens licht noch nooit is uit gegaan, Maar die gedurig brandt bij ons, of d'antipoden; Gij, die geen zwavelstok noch vuurslag hebt van noden, Om (of gij wierd gedoofd) u weer in brand te slaan: Gij van wiens vuur al de planeten en de maan Haar leven trekken als de mensen van de broden, Ja, zonder wie ons vuur geen pot zou kunnen…

Beklemd ging hij aan land, het was nog vroeg. Grijs licht hing om de schepen en de kade. Hij sloeg de oude kerk verwonderd gade, en ging voor anker in een lage kroeg. Des middags zwierf hij eenzaam door de stegen kind'ren speelden met scheepjes in de goot en vrouwen zongen. 't Was alsof een groot, bevreemdend heimwee op zijn hart kwam…

Ik ben je haast bijna je gelijke Stuur flitsberichtjes naar je spiegel- | -legeips beeld | dleeb . in . morse . Ik ben haast je gelijke je naamgever: een treinstation in Londen De reden dat je altijd blijft bEwEgEn Ik voed op je verlangen je droom meer ZUS dan ZO te zijn Ik maak je ontevreden (met het heden) Ik ben…

Hoor hoe de wind aan de touwen van de schepen trekt en ze woedend maakt en de golven breekt en ze schuimend maakt en ze woedend maakt en aan de touwen van de schepen trekt Hoor hoe de wind de zeilen slaat en de golven slaat en ze schuimend maakt en de matrozen op de kade slaat Hoor hoe de wind aan de touwen van de schepen trekt en ze…

Dit is zo’n dag waarop elke last lichter lijkt de schaduwen streeploos de bomen geen anoniem wuivend getakte maar beleefd knikkende lakeien de vrouwen geen haastige passanten maar frivole omkijksters met gloeiende wangen Alles leeft en spreekt me aan de lakeien vousvoyeren, de gloeiwangen tutoyeren Dit is mijn ban, mijn toverlamp mijn haremvolste…

Ze is zo lang, deze stad dat in de laaghangende mist het lijkt alsof de huizen verdwijnen en alleen ik hier blijf wachten Zo lang is ze, deze stad dat ik mij in de druilende regen verlaten voel, en vertrokken ben maar bij mijn terugkeer nog steeds aan de bar zit en weet hoe mooi de stad was Maar nu is ze een lange stad met neergelaten…

Een andere maan licht op Wittemaan Een blanco pagina ontvouwt zich in de nacht en wij kunnen schrijven zoals wij konden liegen de woorden van liefde Een blanke maan komt op Dollemaan Ik weerwolf… et tois? Une femme loup garou en wij kunnen vechten zoals wij konden schieten met woorden van liefde Wittemaan licht op over de daken van…

Oh wat ben jij mooi. Oh wat ben jij groot. Naar de mooiste plekjes via een ondergrondse kooi. Een web van lijnen en draden... groen blauw en rood. Een dubbel leven van arm en rijk. Van leven onder een deken naar leven in een villawijk. Gebouwen met een geschiedenis. De lijnen vertellen een verhaal. Kerkgeschiedenis, kunstgeschiedenis…

Op een lentemorgen word ik wakker zonder zorgen. De zon schijnt en de bomen zitten vol groen, ik zie kinderen spelen in het mooie plantsoen. Een morgen zonder zorgen het lijkt zo fijn. Een morgen samen zijn... Plots schrik ik wakker. Die lentemorgen zonder zorgen die is er niet. Alles is donker en zwart. Geen bomen vol groen of kinderen…

Beste sint en piet Vul elk schoentje met wat lekkers maar vergeet diegene met hun klaaglied. Oh goedheiligman trek u er niks van aan. Gaat u gestaag verder met uw baan. Vul elk kinderhart met uw goedheid en laat piet wat lekkers strooien. Er zijn nog genoeg dagen in het jaar om met modder te gooien. Het is bijna 5 december en dan zit het er…

Het einde, dichtbij.. het einde. Is het niet de jouwe is het wel de zijne. Het einde, altijd dichtbij... Één laatste zoen op jou zachte lippen, nog één keer dat ik met je vrij Zegt zij... Ik lees verder. Hoofdstuk na hoofdstuk nog één laatste bladzij. Het einde is daar en sluit het boek. Loop naar de slaapkamer en ga liggen in bed... ik…

Mijn gedicht Gezwicht Schrijven over spreuken en duizenden uitdrukkingen op lijven. Afschrijven, beschrijven, omschrijven, opschrijven, overschrijven, toeschrijven, snelschrijven, aanschrijven, neerschrijven, uitschrijven, schoonschrijven, bijschrijven, doorschrijven, verschrijven en weer herschrijven. Woorden verloren op papier…

Ik zit hier in een kamer. Vier donkere steeds dichterbij komende muren. Writersblock is waar ik last van heb. Staren naar mij pen voor uren en uren. Ik neem een slok whisky en voel mijn lichaam trillen. Neem nog een slok... Ik zou dit niet meer moeten willen. Steeds verder zak ik weg, weg in de eenzaamheid. Ik neem een bad en voel dat…