inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 2.735):

Oude matroos

Beklemd ging hij aan land, het was nog vroeg.
Grijs licht hing om de schepen en de kade.
Hij sloeg de oude kerk verwonderd gade,
en ging voor anker in een lage kroeg.

Des middags zwierf hij eenzaam door de stegen
kind'ren speelden met scheepjes in de goot
en vrouwen zongen. 't Was alsof een groot,
bevreemdend heimwee op zijn hart kwam wegen.

Herinneringen braken moeilijk baan.
Een klok sloeg. Bij een straathoek bleef hij staan
en telde hardop de voorbije jaren
tot een ver bootsignaal hem wakker riep.

Het was al donker toen hij met een zware,
langzame stap de loopplank overliep.

Schrijver: Han G. Hoekstra
Inzender: A.M., 20 maart 2016


Geplaatst in de categorie: tijd

3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.376

Er is 1 reactie op deze inzending:

Walter Tack, 9 jaar geleden
Een eerder bericht ging niet door
Ik kende hem aan zee
nu lees ik een sonnet. een 10

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)