jij doet je eigen dingen
ik laat je vlinder-vrij
en zing dan waarom sluiers
om zonnestralen zijn
waarom zou ik je snoeien
je bloemt wild als de wind
jouw regenboog die bloesemt
mijn hart licht als een kind
je lach om kleine dingen
je korenkleurige haar
je warmte voor de kinderen
laat mij mijn mijmeren maar
ben ik bars als een boeman…
een hunkeren naar toen -
weer kind te zijn
en met ogen vol onbewuste wonder
de vlinders te volgen
in hun vlindervrije vlucht?
Over je vergeelde zwart-wit foto
glijdt nu het zonlicht de kamer binnen…
jij met kalm gemoed de reis begon
naar de eeuwigheid van de overkant
waarvan jij langzaam al dromen ging
toen vadertje tijd het einde kondigde
dat jij daar gelukkig rondreizen mag
als door het door jou geliefde spanje
met de eigen tent camper of caravan
in het door jou gewenste gezelschap
van een altijd schijnende zomerzon
geniet daar vlindervrij…