Een vergeelde foto
Op je foto
zie ik je kindgelaat stralen
Je ogen staren zorgeloos
in een nog niet benoemde wereld
in mysterie verzonken
De stormwind van de wereld
had nog geen zand in je ogen geblazen
Misschien heb je dit eerder ervaren
maar ben je het vergeten
want gedachten hebben als wolken
je innerlijke zon verdonkerd
En wat ben je nu?
een hunkeren naar toen -
weer kind te zijn
en met ogen vol onbewuste wonder
de vlinders te volgen
in hun vlindervrije vlucht?
Over je vergeelde zwart-wit foto
glijdt nu het zonlicht de kamer binnen
Geplaatst in de categorie: fotografie
Mooi gedicht.