Alle inzendingen over vriesnacht

maanloze vriesnacht - als een zwartfluwelen doek vol diamanten…

ze symboliseren de onsterfelijkheid Voor die ons dierbaar zijn geweest bloeien de bloemen ten gepaste tijd ze symboliseren de onsterfelijkheid fleuren de natuur in haar naaktheid zijn voor de vriesnachten bevreesd Ze symboliseren de onsterfelijkheid Voor zij die ons dierbaar zijn geweest…

Tot de dageraad zich laat gelden, die maakt van de vriesnacht korte metten.…

Het zegt niets over de Noordpool of de Zuidpool of waarom ijsberen geen pinguïns vreten maar meer over mijn staat van dronkenschap om te vergeten hoe mooi je bent met het licht van een laatste trein en sterrenschijn Het zegt misschien iets over de vriesnachten van de winter de vetplant op een beschutte plek gezet het kraken van de houten…

zacht kom ik in de nacht naar jou een droom die blaast doorheen de woorden misschien ontwaak jij zwetend uit je slaap ongrijpbaar als het blad een tak dat op je kussen ligt te rusten verschrik je niet, mijn adem streelt je waar herfst zich groeit door ’t dak in woorden, vingers, steken in een zomerhart alsof er nooit een eerste vriesnacht…

de bomen staan bol met groene pruiken zon en regen doen het gras frisser ruiken waarin madelief en paardenbloem glimlacht iedere morgen ontroert mij het ontluiken wat 'n aprilnacht aan magie heeft gebracht de zon die tussen een onweer komt opduiken en de lentetuin laat schitteren in kleurenpracht stilaan verdwijnt dan ook de laatste vriesnacht…