Hartenkreten

hartenkreet (nr. 25.046):

ik blaas mijn adem jou

zacht kom ik in de nacht naar jou
een droom die blaast doorheen de woorden
misschien ontwaak jij zwetend uit je slaap
ongrijpbaar als het blad een tak
dat op je kussen ligt te rusten
verschrik je niet, mijn adem streelt je

waar herfst zich groeit door ’t dak
in woorden, vingers, steken in een zomerhart
alsof er nooit een eerste vriesnacht komt

in ahorn, rood aan d’ horizon
ligt naakt reeds lijn van zwarte aarde
en vluchtig als een laagje heel dun ijs
de blik gericht op verre einders
verzwijgt de dag de adem achter ruggen.