Alle inzendingen over wereldvreemd

Zweepslaglijnen van vuurgroen zeewier tappen de stroom flanellen dolfijnen af richting zijn krullend paleis Waterval prikt door een vlaag van regenbogen een vochtig kleurenpalet vast op zijn koralen voordeur Binnen dompelen de golven van zijn sonarinstallatie hem onder in een wereldvreemde trance Bij 't verder dansen van de tijd…

nieuwe land waar men hun taal verdeelde zwakker dan uw stenen poort doch o zo schoon van stem zij overtreft nu Klytaimnestra zo als gij leest Mycene keert uw proëtisch masker toch weerom als Vlaamsinistra de godin die haar zware Bruxellesdeuren openstelde voor Christus intocht achter grijnzende mommen mombakessen zijn Grieken ook niet wereldvreemd…

Op 11 wat volk uit Pakistan, daarnaast een wereldvreemde man, en naar verluidt op nummer 1 een huisgezin uit Friezenveen. Maar niemand die dat tegenstaat: daar in de Gravenstraat. Soms is er feest daar in die straat en niemand weet waarom. Men danst en sjanst, men drinkt en zingt.…

Emoties vertrouwd en wereldvreemd. Ze gaan op dit ogenblik hun eigen weg. Hoe krijg mijn emoties toch weer in het gareel. Op dit moment word ik door hun geleefd. Mensen kijken verschrikt naar mijn gedrag. Emoties, hoe ga ik er mee om? Het doet mij pijn, als ik zie hoe een ieder verschiet.…

Straten zuiveren van ‘t kwaad is de minister zijn taak soms wereldvreemde figuur die op ‘t binnenhof al te vaak geshockeerd staat te oreren - hij is tot vlees geworden taal die in de echo van z'n nederlaag, wegens gebrek aan resultaat, zijn opvolger al beschuldigt van gebrek aan daadkracht - dit slecht gedrag is niet de mens…

Vriendschap kent geen woord als “veroordelen”, vergissingen worden vergeven zonder enige eis, wereldvreemd is ook het woord “benadelen”, ”vertrouwen” daarentegen is de bron van de vriendschapreis.…

Ome Toon was - wat ze noemden echt een wereldvreemde vogel die zijn hele lange leven steeds de wereld had gevreesd tot hij zelf op een dag zag dat hij verder wilde komen dan de randen van zijn dorp waar hij nooit was weggeweest En zo zat hij even later in het maatpak van zijn vader op de vangrail van de snelweg met een koffer op zijn schoot…

Ze hebben mij wereldvreemd gemaakt… Dus is het niet gek dat mijn eten nergens meer naar smaakt. Ik krijg bijna niets meer door mijn keel… Het is elke dag hetzelfde ritueel. Mijn maag en darmen blijven maar gieren… Ook heb ik krampen in mijn spieren. Verder sta ik continu te trillen… Ik heb geen kracht meer om het nog uit te gillen.…

" Zo riep de fijnbesnaarde jonkvrouw teerbemind doch wereldvreemd...…

Als droefheid je schrijft lees je haar niet of wellicht met enig ongeduld: dit is je wereld niet meer, de wereld van een wereldvreemde die niet wil begrijpen dat hij voorbij is: vergeten anekdote in een dichtgerande schuif: voltooid verleden tijd.…