Alle inzendingen over wiel

Ik ging eens niet op reis, bleef zitten in mijn stoel. Mijn reis ging razendsnel. Ik was nog niet vertrokken of ik was al weer thuis. Ik ging eens niet graag dood, bleef zitten tot ik stierf. Mijn dood was een soort dood. Ik was nog niet geboren of ik was nog steeds in leven. --------------------------------- uit: 'Velerhande gedichten…

Een vlaggenmast houdt vlaggen vast. Een windvlaag vindt dat ongepast. Maar als de vlag gestreken wordt, is er geen windvlaag meer die mort. Dan wappert fier en vrij de wind: er is geen vlag die hem nog bindt. ------------------------------------ uit: 'Velerhande gedichten', 1997.…

In de golven, de jaren, beweegt het sluiteroog door de Titanic, ziet een kristallen luchter, gave luchter, een voetstap op de maan. ------------------- uit: 'Laatst', 1989.…

Voor mij was glück auf een nachtgroet, in het donker gesproken door mannen voor hun behoefte zittend op de schop terwijl muizen brood uit hun jaszak vraten geen treffender beeld voor de komende slaap wanneer ik in bed mijn vader groette voor hij de deur sloot. ------------------------- uit: Tirade, 1976.…

Ik wil Ik wil niet wachten op nieuw geluk Het duurt mij veel te lang Wachten maakt mij bang En geluk heeft het toch al veel te druk Ik wil niet wachten, ik ben nu vrij Ben er helemaal aan toe Het wachten maakt me o zo moe En geluk wacht ook niet op mij Ik wil niet wachten op wat geluk, het heeft geen zin Ik loop een stukje voor je…

Mijn verlangen, mijn geluk, mijn wensen Het vaarwel van dit bestaan Mijn afscheid, adieu mijn mensen Ik moet een stukje van mij laten gaan. Het wordt nu stil om me heen Alles beweegt ondanks het stilstaan van mijn tijd Met mijzelf eindelijk alleen Ik en mijn eigen eeuwigheid.…

Wij dansten, moeder, door de keuken je had mij lachend opgetild vier jaar was ik 'daar bij die molen die mooie molen' van de radio geboren, losgeschild je kleine vrucht, een zoet bestaan een appel die zo rood moest glimmen dat je ogen ervan glansden opgenomen in een wals tussen tafel stoelen pannen dat het kleine wandkleed moeder…

Nog geen dag of drie logé geweest of heel mijn heimwee vierde feest. Mijn tante was mijn moeder niet, terwijl ze op haar leek. Mijn vader zag ik nergens meer, mijn oom leek op mijn neef. Ik wist nu niet wie wie nog was en sliep niet meer voor straf. De huiswei bood nog apppels aan de ochtend van vertrek. Ik raapte ze voor thuis en…

Het is zomer en ik lig met andere jongens in het gras op mijn buik zodat ik ruik hoe vroeger alles anders was of moet ik zeggen dat ik rook hoe later alles eender wordt? er is een meisje bij dat zit met bruine benen in het gras zij lacht beweegt zodat iets wits soms even zichtbaar wordt of moet ik zeggen dat het zwart voor ogen mijn verlangen…

Prijs je gelukkig als je dochter thuis komt slapen de nacht voor zij gaat trouwen in de kamer van haar jeugd Bereid een goede lichte maaltijd pasta met kaas en paddestoelen gedroogde tomaat en sla glaasje wijn erbij goed voor de slaap Zet het schaakbord op tafel en verlies na jaren een korte partij Verjaag de muggen uit haar kamer…

Ik moet de wegen tonen die mijn vader liep, maar ook de plaatsen die mijn moeder meed. Die diepte waarin vader zich versliep was voor mijn moeder eerder lang en breed: de maten van haar waken in hun bed. Haar wereld was niet groot, tien straten nauw. De kleine dingen waar je dan op let. Bewuste rondgang. God en wereld trouw. De diepte en…

Daar lopen we. Waarheen? Een tweesprong laat zijn vork zien. We kijken achterom. Er is berusting die wil doden, nadat ze mijn gezicht heeft weggenomen. Alles verdwijnt. Zelfs de duisternis trekt op. ------------------------ uit: 'De gang', 1979.…

De kooltjes in de kolenkit zijn van het kolengilde lid. Aan ieder kooltje komt een eind, wanneer het door de schouw verdwijnt. Zo'n kooltje weet dat zelf dan niet en zingt ontroerd het gildenlied. ------------------------------------- uit: 'Velerhanden gedichten', 1997.…

We kochten een ballon, een zilveren, met gas. Hij wilde hoog en hoger. Jij hield hem vast. Naar bed. Maar de ballon moet mee. Het touwtje los. Daar zweeft hij, mooi gezicht. Het is alsof je slaapt. Je slaapt. ---------------------------------- uit: 'Salamanders vangen', 1985.…

Later. Een nevelige zon. Een cliché als een steenappel. Ik verhaastte mijn pas. Dacht: als het licht ons inslikt, waar zijn we dan? Als de wind bevriest, wonen we op het land. Je opende een gat tussen ons. ----------------------- uit: 'De gang', 1979.…

In een la van de keukenkast lagen de sigaretten van mijn vader een boekje over eerste hulp bij ongelukken (een man is uit voorzorg op een plank gaan staan en trekt met een wandelstok de elektrische draad van het lichaam van de geëlektrocuteerde ander) een alarmpistool – veel dat mij is ontschoten en een mondharmonica van het merk Hohner –…

Het was een zomerdag, een slap begin voor een gedicht dat me verwonden wil. Maar niets zo onbedaarlijk als de spin die in haar web zit. Dus ik houd me stil. Je kwam van ver, pas nu zie ik de draad waarlangs je leven zich toen leiden liet naar waar ik nooit meer op mezelf besta. Onzichtbaar worden, nee, ik kon het niet. Ik zou willen zeggen…

Spreek als je kunt. Drie vuurpotten in de open lucht, als het ware in de lucht. Even was ik bang. Alles verdween voor mijn ogen als een brandende grashelling. Ik moest mijn handen warmen in een leeg hoofd... Uit nacht en rook stegen maanschijven. Daar liep je, ik dacht dat ik je hoorde huiveren. Dat was de kunst. -----------…

Zolang je Kaspar Hauser was bleef je ongeboren en wat ik later van je las lag als adem op mijn ruit bevroren. Ik wist niet hoe jij jezelf verstond. Ik adem op jouw woord en zie hoe dit zich smelten laat maar ook hoe je ontdooiend spreken jou verstoort. ---------------------- uit: 'Hohner', 2015.…

Als je zo'n klein wit steentje was van nu dat in een grote wei werd neergezet bij al die andere stenen, rijen lang, dan had je ons, maar niet jezelf gered. Als je zo'n bange jongen was van toen die in het gelid moet staan met vlees en bloed dat je thuis achterliet, en in een heg voorovervalt, waar je dan hangen moet, je gezicht vol in…

Je ziel Die viel Voor mij Die keer Totdat Jij, 'schat', Beviel Niet meer En ik het wiel opnieuw uitvond De liefde maakt de cirkel rond.…

Mensen, kom op, steek dat fietsterroristische tuig op hun beurt nu een spaak in het wiel…

zelfs áchter prikkeldraad ben je als toeschouwer niet meer veilig voor de ultieme foto van de Tour zwenken zwalkers in wielen zal een tetanusprik van Hoogerland weer in de trui helpen?…

Zo wil men vermijden Elkaar in de wielen te rijden.…

Door het duister struin ik in de dieptes van mijn ziel om mijzelf te vinden in een altijd draaiend wiel één met oneindige verhalen hier is waarheid vergezocht en ik loop maar wat te dralen op mijn eeuwigdurende tocht…

De held der sjofele schlemielen reed in een hoestbui op vier wielen. Toch deed hij zijn ding met 'Just one more thing !', waarna de schuldige moest knielen.…

ze was er al zo vaak als kind, als moeder duwde ze haar koters voort op wielen wiegend nog eenmaal duwt ze haar lijf zwoegend handvatten naar de kinderboerderij ze aait een lammetje maar haar kinderen zijn er niet meer bij…

Hij wou in z'n auto naar Brielle en hoorde op stilstaande wielen: ' 't Verkeersbericht wordt hedenochtend heel kort: tussen Rijssen en Goor staat geen file.'…

geordend buiten Haags paradijs van toen Adam & Eva verheven op pilaren zomers domein van een zwaan kleef aan op wielen die vast allang verloren is gegaan…

een geordend buiten haags paradijs van toen Adam & Eva verheven op pilaren 't zomers domein van een zwaan kleef aan op wielen die vast allang verloren is gegaan…