8721 resultaten.
Haar kosmische lach
netgedicht
4.0 met 1052 stemmen 45 in haar
kosmische lach
schitterde ieder
lichtpuntje
ook in de
sterrenstelsels
die ik in haar
ogen zag
lichtte nova’s
aparte stukjes
universum op
zij las de tijd
in de lijnen
van mijn hand
polste zo de
spirituele kracht
van mijn
zielsverband
sferisch zijn wij
de nacht ingegaan
waar een rode
maan ons gidste
langzaam zijn…
Je uitdagende lach
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 60 wij bewegen
altijd synchroon
ik zie de
volgende pas
al komen
in je ogen na
je uitdagende lach
ik was
getraind in
duizend variaties
en toch was
jij mij vaak
door afleiding
te slim af
dan telden wij
winst en verliezen
notuleerden
de compromissen
gingen opnieuw
van acquit in
spelen om niets…
Chinese exoot
netgedicht
2.0 met 53 stemmen 67 we leefden samen
in onze eigen biotoop
waarin tijd de balans
had uitgemeten zonder
iemand te vergeten
het leven lukte wonderwel
met goede en mindere jaren
maar ieder had de vrijheid
om in zijn eigen bestaan
weer anders te zijn
tot een chinese exoot
de schaarse grond
met een deken verstikte
de energie afving en het
ecosysteem vernietigde…
Onze aura's
netgedicht
4.0 met 405 stemmen 36 het lichten
van je ogen
kleurde met
een zacht
stemgeluid de
sfeer die wij
wilden horen
die uit
ons samenzijn
is geboren
door genetische
voorbereidingen van
vele geslachten en
generaties gedachten
in jou sprankelt
magie waarvan
wij op bijzondere
wijze ook de
exponenten zijn
omdat jouw energie
onze aura’s versterken…
In synchronie
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 396 wij zijn
gaan lopen
omdat woorden
onze afstand niet
konden verkleinen
heb jou een
hand gegeven
niet uit de
bezittingsdrang
je bent de mijne
onze passen
hebben we nooit
in synchronie afgestemd
elkaar volgen waren
wij niet gewend
in samen
bewegen konden
wij steeds wat
meer toegeven
zonder gezichtsverlies
wij zijn elkaar…
Klonen van het gewone
netgedicht
4.0 met 174 stemmen 35 ik heb de wereld
af zien glijden in
zijn race tegen de klok
met als blok aan
het been de agonale
genen die het beste in
ons boven zouden halen
als wij ons leven door
hen lieten bepalen
in de maatschappij
woekert de entropie
van steeds het beste
willen zijn de snelste
ook rijker en succesvol
in de toevoeg vaan het
eigen genenmateriaal…
Klankbord
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 76 je streelde stilte
heelde tonen
die schuurden
aan zuiverheid
waar akkoord
in samenspel doel is
zullen in wanklank
fouten hoorbaar zijn
primair zal stilte
het ideale klankbord
voor een foutloze
compositie zijn
in alle combinaties
zullen de tonen
elkaar schragen en
auditief steunen
om een complexe
volheid te laten horen
zonder…
Algoritme
netgedicht
3.0 met 148 stemmen 131 we hebben
de vingers gekruist
elkaar in de ogen
gekeken zijn daar
gebleven zonder
afscheid te nemen
ik heb jouw
energieën gevoeld
in een aura van liefde
de hemels bewoeld
in een respectvol
eindeloos genieten
wij zijn niet
voor elkaar geschapen
in samen slapen
kunnen wij als rolmodel
er iets heel fantastisch
van proberen te maken…
In strak staccato
netgedicht
4.0 met 245 stemmen 41 het was of ik
het zwart bruine
rotsblok hoorde
spreken in het
aanwakkeren van
een ijskoude wind
er werd ons
geen uitzicht op
warmte gegeven
in het donker
ogende gat dat
als opening sprak
in strak
staccato geselde
wind het gesteente
waar de vegetatie
het liet afweten zonder
enige vorm van houvast
nog sluipen
restanten over…
Gespot als stel
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 61 altijd als
ik jou zag
pakte ik wat
schaduw van je af
een lieve groet
of oogopslag jij
lichtte op als een
ander jou aandacht gaf
waar jij ook
kwam sprong
het licht over naar
een warmere vlam
dus waar jij schaduw
gaf wist ik dat te
maskeren door eigen
licht te projecteren
wij zijn nooit
gespot als stel
maar ons samenzijn…
Nog gesloten deuren
netgedicht
4.0 met 190 stemmen 32 ik hoorde
hoe haar aria
brak en in een
waterval muziek
naar beneden stortte
nog was
haar lied niet
teneinde omdat
tonen meanderden
tussen oevers van kunst
juist die weidsheid
en rust bleek het
juiste antwoord te zijn
op de apotheose die
opgebouwd was boven
daar in het ijle
waar nevels in
speelse composities
kierden uit nog…
De verre abdij
netgedicht
4.0 met 81 stemmen 66 ik hoorde
het klokje van
de verre abdij
zag muren in
warmte trillen
tegen het silhouet
van de toren nabij
goud golfde
koren onder
een warme wind
eindeloze zomers
zijn hier geboren
waar koeien vloeiend
hun rust herkauwen
het vogel concert
nadert zijn einde
monniken gaan
in stiltegebed
hun brevier kent de
regels gesprekken…
Het moment suprême
netgedicht
4.0 met 349 stemmen 389 ontspannen rust ik
op het middag bed
waar kleine uurtjes
spelen met stofjes
die door de warmte
op hun rug worden
gelegd in hun reis
langs kierende gordijnen
waar het licht hen
beschijnt in een
mistige choreografie
tussen vage paladijnen
zij dagen mij uit
in hun onvoorspelbare
tochten om vrij te zijn
mee te gaan en te
voelen wat verheven…
Verkeerde adres
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 46 ik was aan het
verkeerde adres
in deze antiseptische
ruimte met een
hyper modern
interieur waarbij
sfeer koelte verruimde
dit psycho
therapeutisch
bureau was mij
doorgespeeld omdat
ik leed aan wanen
voorstellingen waar bij
wij ons in rollen verveelden
ik had geen
script gekregen
maar was op zoek
naar jouw laatste
formatie die…
Vergeten bomen
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 58 ik heb nog met
ze gesproken vergeten
bomen die mijn
geweten ooit wortels
hebben gegeven
bladeren die
voor mij ruizelden
op warme zomerwind
waar zon in donker
loof bleef steken
en wij door
heerlijke picknicks
de tijd vergaten
ik dromen vond die
volop tegen spraken
waarin muziek met
veel tonige refreinen klonk
nu is het landschap…
Vacuüm klappers
netgedicht
4.0 met 95 stemmen 72 de motor
scheurde geluid
in de lucht
die dichtsloeg
met een serie
vacuüm klappers
de blinde helm
het patserpak
met stoere laarzen
pasten niet bij de
frêle gestalte met
bedeesde lach
hij heeft
de motor maar
laten staan
is via de achterdeur
in alle stilte
weggegaan
aandacht en
bewondering zijn niet
zijn deel geworden
was…
Gewone mensen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 49 het was niet
de eerste blik die
overweldigend was
het vonkte meteen
waar geladen deeltjes
mij raakten en
hun energie een
miraculeus zachte
landing maakten
mijn huid veranderde
in een eindeloos
verlangen naar meer
waarbij de
intensiteit warmte
kleurde naar rood
wij zij gaan lopen op
blote voeten in het gras
waarbij wind…
Op mystieke wijze
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 64 ik wist
dat je bad
maar de woorden
ben ik vergeten
altijd had
jij dat even
als een heel
natuurlijk contact
jij sprak
de zinnen
op een warme
zangerige toon
volgde met
je ogen
hun wegen
naar boven
lachte als
zij ergens
verwijlden om
wolken te stijlen
een ritueel
zonder herhaling
als minstreel
offer jij wat je bad…
Hun boodschap
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 45 ik heb je
herkend in de
trilling van geluid
in onderscheiden
emoties springt
jouw melodie eruit
gedragen door tonen
van liefde en warmte klinkt
harmonie van binnenuit
nog zonder stem
spreekt lichaamstaal
jouw welkomstwoord
tot in de verste
hoeken word je gehoord
in melodisch aanhaken
ook zij spreken
de stem van het hart…
Een tijdloos open
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 63 niet de jaren
hebben je gewogen
jouw ogen
passeerden alle grenzen
in een tijdloos open
de enige bagage
die jij altijd
bij je had was de
schat van een lach op
de paspoortfoto in je tas
waarbij iedereen
toch even moest kijken
om de intensiteit
van a-live met de foto
te kunnen vergelijken
jou zien was altijd
een stukje van je…
Waterwereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 44 we hebben schepen
gelicht om nog
een keer zicht te
krijgen op hun vergaan
hebben gedoken
om er achter te komen
waarom alles zo is verlopen
hoe een wrak kan ontstaan
de waterwereld
heeft met eigen wetten
alles van boven omsloten
wat niet meer drijft
zij delen in een
tijdloos verblijf
plaatsen waar toeval
geen perspectieven schrijft…
De nieuwe foto
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 110 ik was erbij
maar zijn schaduw
sprak niet tegen mij
zichtbaar was hij
in de keuzes die
hij ooit maakte
kleur en vorm
naar zijn hand in
harmonieus verband
alleen de twinkels
zijn verdwenen met
de innemende lach
zij gaven ziel
en spanning aan alles
dat in zijn omgeving was
stilte zwijgt rondt een
leven af dat nog zoveel…
Ogen montuur loos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 63 het voorspelbare grijs
had geen enkele eis
meer om voor te leven
ambities waren zoek
interesses verdwenen
netwerken ontevreden
toch ooit bij hiernaast
aangeklopt maar kreeg
meteen de kous op de kop
de goeroes zijn kwijt
hebben geen tijd meer
voor kwezelarijen
zo raakt doelgerichtheid
uit zicht zijn ogen montuur loos
nooit toekomstgericht…
Ruimte zonder haast
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 58 ik heb de
momenten van
stilte omarmd in
hectiek en drukte
van de grote stad
woordloos
etaleren zij
rust op een
serene plaats in
ruimte zonder haast
in het stilstaan
van tijd krijgen wij
respijt tot overdenken
eindelijk weer aandacht
aan elkaar te schenken
toch kleeft ook hier
patina van teveel handen
met emoties en banden…
Een vergeten steen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 82 ik heb op de
mooiste plaats gezeten
een vergeten steen
bij het einde van de pier
om ongestoord
naar het concert van
de wind te luisteren
in grandioos akkoord
geen bladgeruis
of brekende takken als
vallende dissonanten
verstoren het watergeluid
dat in zijn robuustheid
dijk en waterkering heeft
gekend en hen heeft verwend
met alles…
Gewijde ruimte
netgedicht
4.0 met 124 stemmen 62 weinig wegen
woorden in
beladen stilte
ontdaan van
bombast en
uiterlijk vertoon
alleen in gewijde
ruimte hangt nog
hun mystieke droom
fragmenten
lossen op zonder
oorzakelijk verband
verbondenheid
bestaat alleen in
zielenpijn en spijt
waar zelden
woorden zijn geweest
is de beerput nooit geleegd…
Zijn gelijkenis
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 87 je speelt
op grote hoogte
met licht
dat naar
alle kanten in
zwart zal verdwijnen
maar toch een
ultieme kans heeft
voluit te schijnen
jij richt
de bundel op
je eigen gezicht
in weerkaatsing
gloeien wij
jou delend op
in donker uitgelicht
tonen wij het heelal
zijn gelijkenis…
Grote schuiten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 zag voetjes gaan
voelde weer
hoe schelpen
jaren geleden in
mijn benen sneden
ik mocht niet
kinderachtig zijn
heb toen die pijn
verbeten maar
niet in vergeten
plastic schoentjes
heb ik in de tas
maar niemand die
ze dragen wil
ze komen niet van pas
zelf het voorbeeld
geven is geen goed idee
zie mezelf niet met die
grote schuiten…
In ziele sfeer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 jij liet mij
bijna alles
van liefde zien
de lach een
onverwachte kus
de warme hand
waar vonken
springen in ontladen
dierbare omhelzing voor
intieme samensmelting
toch hangt er nog
een licht taboe over
ontmoeten in ziele sfeer
begrijpen heeft dezelfde
woorden niet meer
voorzichtig kijken
baant nieuwe wegen
in het doelenperspectief…
Door je haren
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 157 jij wilde
als kind
altijd de wind
door je haren voelen
krullen dansend
langs je voorhoofd
in opperste verwarring
met de ogen dicht
dan in de
stilte eerst met
je vingers voelen
of alles er nog is
met licht zo
kammen dat
kleuren weer in
zon kunnen vlammen
dan pas kijken
en spiegelen in
de winkelruit hoe
zie ik er nu weer…